PDA

View Full Version : тв Сериалы на армянском тв



Artak
11-14-2008, 03:42 PM
В последнее время все кому не лень жалуются на качество армянских сериалов. Более того, требуют чтобы их убрали с эфира, как что-то очень плохое и не соответствующее нашему менталитету. Пятого числа этого месяца "сосчитали" и меня как автора одного из сериалов(кстати, одного из самых смотрибельных на всем армянском тв). Раньше писали только о сериале в целом а на этот раз написали конкретно обо мне. Я не обиде. Нисколько. Даже смеялся.

Но меня интересует другой вопрос: имеет ли кто-то право жаловаться и требовать что-то от меня лично и от частных телеканалов в целом. Никакой из сериалов не нарушает ни один из законов регулирующих тв. Да, может их качество очень далеко от идеального. Но никто не заставляет вас это смотреть ведь. Есть же порядка 25 каналов , которые транслируются бесплатно и только 3-4 из них показывают сериалы собственного производства. Не нравиться - переключи канал. Никто же не обязан бесплатно для тебя делать что-то, конкретено для тебя. Бери то, что дают. Не хочешь - не бери. Разве не так ?

Почему им кажется, что сериал или телевидение вообще, должны воспитывать их детей. Я необязан бесплатно заниматься воспитыванием их детей. Воспитывание детей - прямая обязанность родителей ! Не детсада, не школы, не армии и университета а конкретно родителей. Может во времена СССР государство и брало на себя воспитательные функции. Но тогда было по-другому. Государство опасалось, что родитель может "неправильно и не по-ленински" воспитать своего отпрыска и поэтому с самого детсада до армии его воспитывали. Но ведь сейчас же не так.

И потом. почему всем кажется, что ТВ должно и/или может быть лучше чем другие сферы нашей жизни? Если бы все на своих местах работали так, как хотят, чтобы работало ТВ, то мы бы жили в стране, похожей на норвегию а не в той, где живем. Посмотрите на другие сферы: спорт, наука, культура, музыка, экономика ... Везде мы находимся далеко от идела. С чего это тв должны быть идеальным. Его что, инопланетяне делают ?

Samo76
11-16-2008, 01:40 PM
Интересная тема. Но в некоторых вопросах с тобой не согласен. Местные сериалы я не смотрю. Да и бразильские тоже (:. Только иногда во время переключения каналов. Но много наслышан, о том что местные сериалы мягко говоря не самого лучшего качества. И в последнее время много по теликуы об этом говорили. Кто-то предлагал, и я с ним в принципе согласен, что вместо каждых 30 серий лучше снимать один качественный художественный фильм. Даже если не получиться качественным, то одна серия не будит мазолить глаза так, как делает сериал каждый день.

просто обидно, что после отличных арменфильмовскик фильмов наше кино опусрилось на уровень сериалов

Bagirka
12-01-2008, 11:02 AM
Cериалы, я считаю, должны иметь право на свою нишу, они несомненно, имеют своего зрителя. Просто, вероятно, наряду с ними нужно развивать и другие направления в шоу-бизнесе. Не стОит злоупотреблять количеством за счет качества.

PanDora
12-03-2008, 04:57 PM
Oooo ... Армянские сериалы.... Это нечто ... Артак, ты пишешь для них сценарии ??? Вот это даааа... Пару раз смотрела верварацнер и еще что-то по армении показывали. Мягко говоря не понравилось :) Но это и понятно. Я не думаю, что я состою в целевой аудитории этого сериала. Лет 4-5 назад может быть еще. А теперь времени так мало, что тратить на сериалы, тем более армянские не хочется.

Bagirka
12-08-2008, 07:31 AM
Как ни странно, здесь (в Калифорнии) армянские сериалы любого кечества смотрятся если не с удовольствием, то с заметным интересом и я бы даже сказала "снисходительным расположением". Лично я видела в Лосе несколько мужчин, прекрасно знающих, что там к чему и пересказывающих друг другу какие-то серии и события. Забавно это наблюдать... :)

araqel
12-08-2008, 07:46 PM
Artak. Это пожалуй, первая тема, а твое сообщение первое, что я прочел на этом форуме. Буду краток: скажи пожалуйста, администратор (или главный модератор) этого форума ты?

Artak
12-08-2008, 09:53 PM
да, я ... А что ?

Artak
12-08-2008, 09:58 PM
Как ни странно, здесь (в Калифорнии) армянские сериалы любого кечества смотрятся если не с удовольствием, то с заметным интересом и я бы даже сказала "снисходительным расположением". Лично я видела в Лосе несколько мужчин, прекрасно знающих, что там к чему и пересказывающих друг другу какие-то серии и события. Забавно это наблюдать... :)
Это и понятно. Ностальгия и все такое. В первые времена тоже самое было и с певцами. Все кто приезжал в США собирал аншлаг (местного масштаба естествено). постепенно это стало обыденным явлением и аншлаго только у некоторых. Думаю, с сериалами будет тоже самое.

SkyRuller
12-13-2008, 01:39 PM
ТВ должо воспитывать. Это однозначно. Ведь все эти каналы идут открыто, бесплатно. Речь ведне идет о кабельном тв, где можно подключить и порнуху. Речь идет о том ТВ, которое можетсмотреть кадый, у кого есть телевизор. А это уже сми, тогда как кабельное или платние тв больше развлечение чем сми. Это ИМХО, конечно. Но и не понимаю этого шума вокруг сериалов. Такое впечатление, что некоторым просто нужен был повод показать себя по телевизору. Я думаю, что ничего запрещать или регулировать в этой бласти не надо. Со временем все встанет на свои места. Как только сериальный бум пройдет остануться лишь несколько сериалов. Рынок сам отрегулирует все.

Artak
01-05-2009, 03:31 PM
Вот (http://www.mitq.org/?l=arm&id=12&news=1042), откопал.
Самая гневная статья о том сериале, который написал я. Статья на армянском. После прочтения мне показалось, что автор - больной старик видивший еще сталина с троцким. А оказалось что нет. Вартан Овсепян очень даже здоровый и очень даже молодой. Ниже его статья с моими комментами.
Դժբախտ երջանկություն կամ սովորական պոռնկություն
Վարդան Հովսեփյան
10/07/08 թ.
http://www.panarmenian.net/news/photos/28142.jpg
Վերջերս հայկական հեռուստատեսություններ ներխուժեցին տարբեր տիպի և բովանդակության սերիալներ: Առաջին հայացքից դա դրական տեղաշարժ է հայկական հեռուստատեսության համար: Նաև ուրախացնում է այն, որ վերջապես հայ հեռուստադիտողները կկարողանան հայկական, այլ ոչ թե լատինամերիկյան սերիալներ նայել, որտեղ միայն պոռնկություն, անբարոյականություն, հանցագործություն և այլ բացասական արժեքներ են քարոզվում (հետաքրքիր է, որ վերջին շրջանի սերիալներում մեծ տեղ են գտել մտերիմ բարեկամների սիրային հարաբերությունները և դա հրամցվում է որպես սովորական երևույթ): Սակայն հետաքրքիրն այն էր, որ հայկական սերիալներից մեկը ոչ միայն չէր զիջում իր անբարոյականությամբ, այլ որոշ պարագաներում նաև գերազանցում էր: Դրանց մեջ անշուշտ առանձնանում է «Դժբախտ երջանկություն» սերիալը:

Հետաքրքիրն այն է, որ այդ սերիալում ի սպառ բացակայում են դրական հերոսները, չնայած շատերը այնտեղ ներկայացված են որպես դրական կերպարներ: Սկսենք ամենակարկառունից` գլխավոր հերոսուհու մորից` Ժաննայից: Այս կինը մոտ 50 տարեկան է` մի փոքր ավել, մի փոքր պակաս, սակայն իր սանձարձակությամբ և սիրային արկածներով չի զիջում ավելի երիտասարդներին: Նախ առանց ամուսնանալու սիրային և սեռական կապի մեջ է մտնում իր աղջկա տարիքի մի տղամարդու հետ (եթե նրան կարելի է այդպես անվանել), այնուհետ նրան բերում և տեղավորում է իր տանը, որտեղ ապրում է իր աղջիկը: Այսինքն այս դրվագում տեղի է ունենում հայկական ընտանիքի` որպես ինստիտուտի կազմաքանդում: Ամուր հայկական ընտանիքը այլևս վարկաբեկված է: Այն, ինչի շնորհիվ պահպանվել է հայ ազգը, մի թեթև ձեռքով հավասարեցվում է գետնին:

Դուք մենակ պատկերացրեք: Հիսուն տարեկան կինն առանց ամուսնանալու, առանց հարեւաններին եւ բարեկամներին տեղյակ պահելու, կներեք արտահայտությանս համար, առանց կարմիր խնձորի, սիրային եւ որ ամենասարսափելին է սեռական (վա՛յ, հորս արեւ...) կապի մեջ է մտնում իր աղջկա տարիքի տղամարդու հետ: Ինչպե՞ս կարող ա նա այդպիսի բան անել: Միթե չէր կարող գտնել իր տարիքի ինչ որ մեկին ու սիրահարվել: Հետո ի՞նչ որ սերը տարիք չի հարցնում: Բա մեր ամուր հայկական ընտանիքը ու՞ր մնաց: Բա ի՞նչ կասեն հարեւանները: Բա Վարդան Հովսեփյանը ինչ կմտածի, հը Ժաննա՞: Ոնց կարող էիր դու էտ տղամարդուն բերել տուն: Գոնե թաքուն հանդիպեյիր հետը: Տուն բերելս որն ա՞: Մոթել կա, բան կա: Սաունա կա վերջապես: Իսկական հայ կնոջը սազական չի: Իսկական հայ կինը պիտի խոհանոցից դուրս չգա մինչեւ ամուսինը սաունայում պուտանկեքի հետ ֆռֆռում ա: Ու հաշտվի իր ճակատագի հետ: Իսկ եթե հանկարծ ամուսինը (աստված ոչ անի) մահանա, նա պիտի ամբողջ կյանք սեւ հագած ման գա ու մազերն էլ չներկի: Այ տենց: Սեւ շորերով ու սպիտակ մազերով:

Այստեղ ուշագրավ է ևս մեկ դրվագ: Դա այն է, որ երբ նա իր սիրեկանին տուն է բերում, դա սովորական է ընդունվում իր աղջկա համար: Դա նաև սովորական է ընդունվում տան երեք աշխատողների համար, որոնցից մեկը պատկառելի տարիք ունի և բնականաբար նման սանձարձակությունը եթե ոչ բացահայտ, ապա գոնե տանտիրուհու ետևից պետք է առաջ բերեր այդ մարդու խորը ցասումը: Նրա նման ապրելակերպը սովորական է ընդունվում նաև մյուս երկու ծառաների կողմից:

Դե իհարկե: Ոնց կարա հայը մի բան անի ու շրջապատը հետեւից չփսփսա, չմեղադրի, անուն չդնի: Իհակե դա զարմանալի է: Ինչ ճիշտ ա ճիշտ ա: Էս դրվագն իրոք չի համապատասխանում իրականությանը: Մեզնից չի էլի, ինչ ուզում ես ասա, ուրիշի կյանքի մեջ չխառնվելը: Բա մի հատ չիմանան դա ո՞վ ա, առաջ ու՞մ հետ ա եղել, ի՞նչ են անում ննջարանում: Կարող ա՞ բացի սովորական միսսիոներական դիրքից էլի ինչ որ բան են անում: Վայ, թաղեմ դրանց:

Հասկանալի է, որ եթե այս ամենը մենք տեսնեինք ամերիկյան սերիալում, ապա դա իսկապես սովորական երևույթ կլիներ, բայց մի' մոռացեք ընկերներ, մենք ապրում ենք Հայաստանում, որտեղ չնայած բարքերի կտրուկ անկմանը, ընտանիքը այն եզակի ինստիտուտներից է, որը դեռ լիովին չի վարկաբեկվել:

Պարզվում է ամերիկայն սերիալում այդպիսի բան կարա լինի, քանի որ այնտեղ ընտանիքի ինստիտուտը վարկաբեկված է, իսկ Հայաստանում ոչ: Հետաքրքիր է, հեղինակի դատողություները ինչի՞ վրա են հիմնված: Միգուցե այն փաստի վրա, որ նախագահի թեքնածույի ամուսնացած եւ բաժանված լինելը կարող է խաչ քաշել նրա քաղաքական ապագայի վրա, իսկ մեր մոտ լեւի չգնալը դիտվում է որպես ղզիկությու՞ն: Կամ, որ Ամերիկայում կնոջ կամ երեխայի վրա ձեռք բարձրացնելու համար ամուսինը կարող է նստել, իսկ մեր մոտ կնոջն են մեղադրելու, որ առիթ ա տվե՞լ: Մեկ էլ խնդրում եմ ուշադրություն դարձնել «ընկերներ» բառի վրա: Ուղղակի:

Այո', դեռ, քանի որ դրսից եկող փողերի հաշվին այն քարոզչությունը, որը իրականացնում է Արմենիա հեռուստաընկերությունը վստահ եմ, որ շատ շուտով ընտանեկան սրբապղծությունն էլ կդառնա սովորական և ոչ ոքին չզարմացնող երևույթ: Այսինքն, այստեղ մի գաղափար է առաջ տարվում` իմ կյանքն է, ինչ ուզում եմ անում եմ և դա ոչ մեկի իրավունքը չի: Ես եմ ու իմ կյանքը: Թքած ունեմ հասարակության և եթե պետք է բոլոր հարազատների կարծիքի վրա: Կարևորը իմ հաճույքներն են` սիրային և սեռական:

Դժվար դեպք ա: Հետաքրքիր է, հեղինակը ամուսնանալուց առաջ (եթե ամուսնացած է) իր ապագա կնոջը տարե՞լ է հասարակությանը ի ցույց դնելու: Արդյո՞ք հասարակությունը, եւ հարազատները իրենց «դաբռոն» տվել են: Ու եթե հանկարծ քեռին ասեր «տղա ջան, աչքերի գույնը դուրս չի գալիս» ի՞նչ պիտի աներ մեր հեղինակը: Դատելով գրածից, պիտի քեռու ճաշակով մի նոր աղջիկ գտներ: Էս մի պարբերության մեջ «ընկերներ» բառը արդեն չկա, բայց արձագանքը դեռ լսվում է:

Շարունակելով այդ կնոջ թեման, ասենք, որ նա մեկ երիտասարդով չի բավարարվում /Պատկերացնու՞մ եք, ընկերնե՛ր: Չի բավարարվում: Ինչպե՞ս կարելի է:/ և այս անգամ էլ կպցնում է մի ծեր բժշկի, որին իր տուն է բերում այն ժամանակ, երբ իր երիտասարդ սիրեկանը տանը չի լինում, և երբ այդ տղայիկը վերադառնում է, նա խնդրում է այդ պատկառելի տարիքի մարդուն փախչել լուսամուտից: Սակայն այս ամենի մեջ ինձ համար ամենացավալին այն է, որ այդ կնոջ ամուսինը այդ ֆիլմում Արցախյան հերոսամարտի մասնակից է, որը արդեն մահացել է: Եվ Արցախյան հերոսամարտի հերոսի կինը աջ ու ձախ պոռնկությամբ է զբաղված: /Ընկերներ, պատերացնու՞մ եք: Նա պոռնկությամբ է զբաղված: Աջ ու ձախ: Ու մոռացել է, որ ամուսինը արցախյան հերոսամարտին մասնակից է եղել: Հետո եկել ա պատերազմից տուն, մի քանի տարի ապել, իր տանը մահացել սրտային հիվանդությունից, բայց ի՞նչ կապ ունի: Մասնակցել ա՝ նշանակում է կինը պետք ա սեւ շոր հագնի ու սպիտակ մազերով տանը նստի:/ Այս դրվագից ինձ համար պարզ է դառնում այդ ռեժիսորի բոլոր մտադրությունները: Այն է` բոլոր այն լավը, որ կա մեր հասարակության և ազգի մեջ, ջարդել, ավիրել, կոտրել, քարուքանդ անել, գետնին հավասարեցնել… և հասկանալի է, թե ինչու է նա դա անում… որովհետև իրեն դրա համար լավ վճարել են, վճարել են քանդելու այն, ինչը երկար դարեր չէին կարողանում քարուքանդ անել մեր թշնամիները` դա մեր ազգային արժեքներն են: /Ազնվությամբ եմ ասում, ռեժիսոռի հետ երկար ծիծաղել ենք այս բառերի վրա:/ Եվ ցավալին այն է, որ վստահ եմ, որ դա հաջողվելու է նրան, քանզի այդ սերիալը նայում են ոչ միայն մեծահասակները, այլ նաև ծնողները ներգրավում են սեփական երեխաներին /Ներգրավու՞մ են: Ոնց որ աղանդի մասին գրի:/, որոնք դեռ լավը վատից զատելու ունակություն չունեն և սովորում են այն, ինչ տեսնում են: Սովորում են և դրա պտուղները մենք վաղն ենք տեսնելու: Տեսնելու ենք ու ոչինչ չենք կարողանալու անել, քանզի այդ ժամանակ արդեն շատ ուշ է լինելու:

Ինչևէ, շարունակենք այդ «հանճարեղ» ֆիլմի հերոսներին ներկայացնելը: Երկրորդը ում կուզենայի ներկայացնել, դա այդ սերիալի վարսավիրն է` Ստասը: Ստասը այսպես ասած ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշում ունի, սակայն դա նրան չի խանգարում, որ հաճախորդների մեծ բանակ ունենա: Նրա այդ կողմնորոշումը նրան նույնիսկ օգնում է /պատկերացնում եք, ընկերներ: Նա ... նա .... գոմիկ է: Այո, այո: ԳՈՄԻԿ: /: Բոլորը գալիս են նրա մոտ, ժամերով զրուցում, ավելի ճիշտ բամբասում, քանզի այդ վարսավիրանոցն էլ քաղաքի բամբասավայրն է (նոր բառ հայերենում) և նրանց ոչ ոքին չի հուզում, որ իրենց մազերին դիպչում է մի ինչ-որ սեռական փոքրամասնություն /Ու ինչ ՞: Երեւի դրանից մազերը թափելու են: Կամ ում կպել ա ինքնել է գոմիկ դառնալու: Բոլորը կվարակվեն ու իրար կվարակեն: Ու կդառնան գոմիկ: Արա էս ի՞նչ ա կատարվում: Թռա՜նք արա .. սրանք գոմիկ են ... Արա հլը մի րոպե: Վայ հորս արեւ, Փարաջանովնել ա գոմի՞կ: Ո՞նց, Լեոնարդո Դա Վինչինել ա գոմի՞կ: Չայկովսկի՞ն: Շեքսպիրն է՞լ: Վախ մամա ջան: Էն օրը Համլետն եմ նայել: Ուրեմն ես էլ ոմ գոմի՞կ: (գնաց կախվելու)/: Իսկ ո՞րն է այս հերոսի ներգրավվելու պատճառը սերիալում: Իրականում, ամեն ինչ պարզ է: Հասարակությանը համոզել ավելի հանդուրժող լինել սրա նմանների նկատմամբ, նրանց ընդունել որպես մեզ հավասարների, նրանց հետ ընկերություն անել, ամեն կերպ ներգրավել մեր շարքերը և եթե նույնիսկ դու այդպիսին ես, պետք չէ այլևս ամաչել դրանից: Դու սովորական մարդ ես և մնացածն էլ քեզանից լավը չեն, նույնիսկ վատն են, քանզի դու համարձակություն ես ունեցել լինել այդպիսին և ինչպես իրենք հոմոսեքսուալներն են ասում` դու ազատ կլինես միայն այն ժամանակ, երբ ինքդ հոմոսեքսուալ դառնաս: Նման ֆիլմը մթնոլորտ է ստեղծում, որ արդեն հոմոսեքսուալները ազատորեն ցույց են անում կառավարության շենքի դիմաց և ինչպես ես եմ լսել, դա շատ նորմալ է ընդունվել, ինչպես կառավարության անդամների, այնպես էլ հասարակ անցորդների համար /պարանը օճառում է/: Իսկ մեր ոստիկանները հազիվ ցրում են իրենց քաղաքացիական իրավունքների համար պայքարողներին և ձերբակալում նրանց, իսկ հոմոսեքսուալները նրանց գլխի վրա տեղ ունեն /հետաքրքիր ա, դրա մասին ոստիկանները գիտե՞ն/: Թվում է, թե այս խնդիրը այնքան էլ հրատապ չէ և պետք չէ հարձակում կազմակերպել դրանց վրա: Դե մի քանի հոգի են, թո'ղ լինեն: Ընկերնե'ր, հայտարարում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ` նրանք արդեն շատ են և ովքեր կասկածում են ասածներիս վրա, թող մութն ընկնելուն պես գնան Մյասնիկյանի արձանին կից զբոսայգի և նրանց առջև կբացվի ողջ իրականությունը /բարձրանում է աթոռի վրա/: Դա նրանց հանդիպելու վայրն է և այստեղ են տեղի ունենում հիմնական գործողությունները (չմանրամասնեմ, թե ինչ): Իսկ հաջորդ օրը առավոտյան այդ նույն նստարանի վրա, որի վրա նախորդ գիշեր այդ անասունները չգիտես ինչով էին զբաղված, նստելու է մի ընտանիք իր երեխաների հետ, մի սիրահար զույգ, մի զույգ ծեր ամուսիններ (նույնիսկ պատկերացնելիս սիրտս խառնում է) /օղակը հագցնում է վզին/: Այս ամենի ակորդն էլ այն է, որ այսօր մեր երկրում կան դրանց իրավունքները պաշտպանող հասարակական կազմակերպություններ, որոնք նույնիսկ չեն էլ թաքցնում, որ իրենք սնվում են օտարերկրյա կազմակերպություններից: Ես ձեզ հարց եմ տալիս ու խնդրում եմ, որ խորությամբ մտածեք: /հանգուցյալի անշունչ եւ գոմիկի հպում չտեսած մարմինը ճոճվում է առաստաղից: Տենա՞ս մոռգի աշխատողը գոմի՞կ ա թե՞ կարգին տղայ ա/

Օտարերկրյա հասարակական կազմակերպությունների ինչի՞ն է պետք հայ հոմոսեքսուալների պաշտպանությամբ զբաղվելը: Ախր այն փողերը, որոնք նրանք ներդնում են դրանց պաշտպանությունը կազմակերպելու համար, կարելի էր ավելի արդյունավետ օգտագործել: /Զարմանում եմ ուղղակի մարդկանց վրա: Այ հարգելիներս, ձեր փողերը ծախսելուց առաջ մի հատ հարցրեք Վարդան Հովսեփյանին, ինքը կասի, թե ոնց ա ավելի ճիշտ պետք ծախսել:/ Ամեն օր աշխարհում հազարավոր երեխաներ են մեռնում սովից, չքավորությունից, հիվանդություններից… իսկ հայ հոմոսեքսուալները ավելի կարևոր են: /Կարելի է այս միտքը զարգացնել: Կառավարությանը դիմել, որ ճանապարհները վրա էլ փող չծախսեն: Դպրոցներն ու՞մ են պետք եթե աշխարհում կան սոված մարդիկ: Ինչի համար է բանակի վրա ծախվում տարեկան միլիոնավոր դոլլարներ: Բա սոված երեխեքը ՞: Մի հատ հարցնող լինի, քանի՞ սոված երեխա ես կերակրել քո կյանքում, որ ուրիշներին ես սովորացնում:/Ախր նրանք պաշտպանության կարիք էլ չունեն /Ինչի պիտի ունենան եթե ինչին կպնում են գոմիկ ա դառնում/: Այդ մեզ է պետք պաշտպանել նրանցից /Ինձ պաշտպանել պետք չի: Ինձ արվամոլները փողոցում վրա չեն տալիս: Չեն հարձակվում բռնաբարելու ակնկալիքով: Իսկ ձեզ ՞:/ : Ես վստահ եմ, որ որոշ ժամանակ անց մենք ենք արդեն լինելու այս երկրի սեռական փոքրամասնությունները և արդեն մեր իրավունքները պետք է պաշտպանեն, բայց վստահ եմ, որ այդ ժամանակ այդ հասարակական կազմակերպությունները մեզ պաշտպանելու համար փող չեն ներդնի, քանզի իրենք արդեն կատարած կլինեն իրենց առաքելությունը` քանդել Հայաստանը: Այն ինչը չհաջողվեց անել պատերազմների միջոցով, անում են բարոյական լիակատար անկման ճանապարհով ընկերնե՛ր:

Անցում կատարենք այդ ֆիլմի մեկ այլ հերոսուհուն` Նոնային: Նոնան աշխատում է այդ ֆիլմի գլխավոր հերոսուհու տանը: Նոնայի կյանքի երազանքը Անգլիա գնալն ու անգլիացու հետ ամուսնանալն է /Զարմանալի է չէ՞: Իսկական հայ տան հայ աշխատողը պիտի երազի ամբողջ կյանքում էտ տանը աշխատի: Ո՞նց կարա նա ուրիշ բանի մասին երազի, ես զարմանում են:/ : Դրա համար գործի են դրվում բոլոր միջոցները` ընդհուպ մինչև ինտերնետային ամուսնությունը: Նոնան բավական գեղեցկատես աղջիկ է և հեշտությամբ նա ամուսնանալու մեծ ընտրություն կունենար Հայաստանում: Բայց ո'չ, հայ տղաները դուր չեն գալիս Նոնային, նրանք քյառթու են և վատը, իսկ արտասահմանցիները լավն են: Մի խոսքով, այս հերոսուհին էլ քարոզում է խառնամուսնությունները /հիանալի տրամաբանական եզրահանգում:/: Այսինքն, պետք չէ ամուսնանալ հայ տղայի հետ /բա որ գոմիկ ըլնի: Չէ, հայ տղեն գոմիկ չի ըլնում:/ , պետք չէ հայկական ընտանիք կազմել /հետաքրքիր է, հայկական ընտանիք կազմելը ինչով ՝ տարբերվում ասենք չեխական ընտանիք կազմելուց: Կարծում եմ ոչ մի բանով: Էլի կինն ու տղամարդն ամուսնանում ու իրար հետ են ապրում; Այդ դեպքում ինչու՞ անընդհատ նշել «հայկական ընտանիք», «հայ երեխա» եւ այլն: Պատասխանը պարզ է: Անիմաստ տեքստին ինչ որ «հայամետություն» տալու համար:/: Այսինքն, պետք չէ ամուսնանալ հայ տղայի հետ, պետք չէ հայ երեխաներ ունենալ, որոնք վաղը պետք է պաշտպանեն հայրենի սահմանները: Այս ամենը երկար շղթայի մի օղակն են, որի վերջնական կետը Հայոց պետականության գուցե դանդաղ, բայց աստիճանական կործանումն է:

Անբարոյական հերոսների ցանկը այսքանով չի ավարտվում, բայց այլևս ցանկություն չունեմ շարադրել նրանց մասին, այլ կփորձեմ կարճ անդրադառնալ ֆիլմի սյուժեին: /Չգիտեմ, ուրախանա՞մ թե ոչ, որ Վարդան Հովսեփյանը ուշադրությամբ նայել է գրեթե բոլոր սերիաները եւ գիտի բոլոր հերոսներին: Երեւի ուրախանամ, որ էտքան ժամանակ ունի: Բայց մի րոպե: Ոնց թե: Հայ տղամարդը սերիալ չպիտի նայի ախր; Էտ ոնց ա տենց ստացվել: Արա՜:/ Պետք է ասել, որ դրանում դույզն ինչ խորը իմաստ չկա: Ֆիլմի կեսից ավելիի ժամանակը անցնում է տան խոհանոցի և վարսավիրանոցի կենցաղային խոսակցություններով: Պարզ հասկացվում է, որ ռեժիսորը ուղղակի ժամանակ է լցնում: Ֆիլմում օգտագործվել են լատինամերիկյան սերիալների սյուժեները: Դրանցից մի քանիսը` երեխան կորում է ծննդատանը, հերոսներից մեկը ավտովթարի է ենթարկվում և մի քանի տարի չգիտես ինչպես կոմայի մեջ է լինում ինչ-որ անտառում, և երբ ուշքի է գալիս, բնականաբար, կորցրած է լինում հիշողությունը, թեթև հրելուց հյուրանոցի աշխատակիցներից մեկի գլուխը կպնում է սուր վայրի և նա մահանում է, գլխավոր հերոսուհին, ում որ պարտք էր, հանկարծ պարզվում է, որ նա իր հոր մարտական ընկերն է և նրա հայրը փրկել էր նրա կյանքը, կապված գերին կարողանում է արձակել թելերը և փախչել… սրանք դրվագներ են, որոնք եթե հավանականության տեսությամբ դիտարկենք, հնարավոր է միլիոնից մեկ դեպքերում:

Իսկ ինձ թվում էր, որ միլիոնից մեկ հավանականություն կա, որ 2008 թվականին Հայաստանում կլինի նման մտածողության տեր երիտասարդ մարդ: Բայց դե, որ պարզվում ա կա, նշանակում ա մնացած բոլոր դրվագները ավվելի քան հավանական են

Ամենաշատը ծիծաղել ենք հոմոսեքսուալիստներին վերաբերվող հատվածի վրա:
Թվում է, թե այս խնդիրը այնքան էլ հրատապ չէ և պետք չէ հարձակում կազմակերպել դրանց վրա:Հլը խորացեք: «հարձակում» Դե մի քանի հոգի են, թո'ղ լինեն: Ընկերնե'ր, հայտարարում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ` նրանք արդեն շատ են և ովքեր կասկածում են ասածներիս վրա, թող մութն ընկնելուն պես գնան Մյասնիկյանի արձանին կից զբոսայգի և նրանց առջև կբացվի ողջ իրականությունը: Դա նրանց հանդիպելու վայրն է և այստեղ են տեղի ունենում հիմնական գործողությունները (չմանրամասնեմ, թե ինչ): Իսկ հաջորդ օրը առավոտյան այդ նույն նստարանի վրա, որի վրա նախորդ գիշեր այդ անասունները չգիտես ինչով էին զբաղված, նստելու է մի ընտանիք իր երեխաների հետ, մի սիրահար զույգ, մի զույգ ծեր ամուսիններ (նույնիսկ պատկերացնելիս սիրտս խառնում է)

Borgir
01-06-2009, 01:29 PM
Артак, ну нельзя же так! Мы с женой катались по полу читая этот текст. Это нечто. Я даже иногда путал, где твой сарказм а где оригинальный текст. Извини, но над оригиналом смеялись больше :lol:

Bagirka
01-06-2009, 04:05 PM
Артак, я не верю, что такое могло быть опубликовано. :D НЕУЖЕЛИ такое ханжество в ходу???? :eek:
Впрочем, насколько я могу судить по своему личному опыту в общении с некоторыми людьми - вполне возможно.
И знаешь что самое ахинейное? Что если бы (как ты ответил) эта женщина делала все тайком, - чтобы никто не знал, - все было бы в порядке, и она даже сама могла бы кого-то поучать нравственности. А раз она не стесняется своих поступков (никому не вредящих, как я понимаю?), - то она уже анбароякан...
Или автор статьи хотел сказать, что нельзя показывать реалии жизни?
Мне часть про голубых особо понравилась. И твои реплики тоже. Интересно, кто-нибудь даст им ссылку на эту тему? :D
Ну, твои реплики, естественно, просто умора......
А все-таки.... с каким бы удовольствием я бы перевела эту статью с твоими репликами, если бы у меня было твое согласие и, главное - время.... :p

Artak
01-06-2009, 05:47 PM
Мое согласие уже есть :)
На самом деле я тоже очень удивлен. Сам я живу не в очень продвинутом районе Еревана, где в основном люди торгуют строй. материалами и гробами. Но даже у нас давно уже не гнобят гомосексуалистов если такие встречаются на улице. Так, хихикают под носом и все. А ведь раньше били и гоняли по дворам.

А тут появляется молодой эксперт аналитического центра "митк" и пишет такое. Сразу возникает вопрос: эксперт чего? Анализируют что ? Кем "сертифицирован" этот эксперт и на основе каких работ ? По моему это похоже на современных академиков и академий. Не секрет, что каждый может вполне законно за определенную сумму стать академиком какой-то "Академии непонятных космических наук".

Bagirka
01-07-2009, 09:24 AM
Угу... и они же, прикрываясь этими липовыми званиями считают себя вправе гнобить приличных ребят и их начинания....
Как я люблю свободное армянское общество..... примерную модель которого могу видеть здесь, в Калифорнии (хотя и здесь встечаются "уникальности" - но значиииительно реже и в значительно более легкой форме....

Bagirka
01-07-2009, 09:26 AM
Насчет сериалов - тут Верварацнер польузется слегка более повышенным "спросом" именно среди мужчин..... пересказывают друг другу, пересматривают на инете....

Bagirka
01-08-2009, 06:08 AM
Мое согласие уже есть :)
А как насет согласия автора? Мы в нем нуждаемся? :confused:Вот я, к примеру, очень хотела бы поделиться этой статьей и твоими комментами - на своем форуме. Допустим, я назову его имя и место работы. Но этого достаточно? :Cuack:

Artak
01-08-2009, 12:22 PM
Дюмаю да. Ведь статья взята из открытого источника. Ссылки на источник вполне достаточно будет

Bagirka
02-09-2009, 10:26 AM
А я ознакомилась за выходные с еще одним армянским мини-сериалом - "Врежару".....:rolleyes: Впечатления, - если выразиться очень коротко, - АХПОР ПЕС!!! :eek:

Artak
02-09-2009, 10:37 AM
В начальной стадии написания сценария этого сериала я тоже участвовал. Но потом понял, что то что хотят создатели, они могут сделать и без моей помощи. Обыкновенный карате-фильм с участием Гора Вартаняна и многих других каратистов. Фильм бы мог получиться удачным если бы или вышел 2 года назад или было бы мало мата в тексе. А может и то и другое. У Гора Вартаняна основные зрители это подростки. И это естественно. Карате, справедливость своими силами и все такое. Все мальчишки хотят быть таким же сильными и смелыми как герои Гора. Но когда каждые 5 мин с экранов разноситься неприкрытый мат, это заставляет м ногих одителей поменять канал "и чтобы впредь не смотрели".

Кстати, вчера был уникальный день для меня. По трем местным каналам за весь день мое имя было показсано в титрах 2-х сериалов и 2-х развлекательных предач. :)Это пока мой личный рекорд :)

Bagirka
02-10-2009, 02:25 AM
Поздравляю, Артак, с личным рекордом - дай Бог не последним! :p

Да там даже не столько мат (хотя и он тоже), сколько затянутость сцен, - будто повторяют одно и то же для тех, кто мог не понять с первого раза. Этот фильм мог быть раза в 3 короче..... Ну, и качество видео, звука, атерской игры, претендующей на чрезмерную "естественность" - тоже "имеют место"..... Я все-таки за художественность.....

Dika24
02-11-2009, 04:06 PM
Артак!Может в курсе почему канал С1 - не вещает на тер. России(он кабельный).А точнее он у нас вещал,а дней 20 уже не работает.Провайдер кабельного мотивирует истечением лицензии у канала,но так каждый год!:Confuso:

Dika24
02-11-2009, 04:08 PM
Ах ! да! заинтриговали этими сериалами : а есть такие ,которые по С1 крутят?

Artak
02-16-2009, 10:49 PM
Артак!Может в курсе почему канал С1 - не вещает на тер. России(он кабельный).А точнее он у нас вещал,а дней 20 уже не работает.Провайдер кабельного мотивирует истечением лицензии у канала,но так каждый год!:Confuso:
А что за канал С1 ? Армянский ? Что показывают ? Какие передачи ? Я не слышал о таком. Ничего сказать не могу к сожалению. Но для тех, кто смотрит спутниковое тв есть новость. на спутнике Hotbird появился третий арм канал - Армения ТВ (USArmeniaTV). Таким образом теперь бесплатно можно смотреть Первый канал (H1), Шант и Армения.

А теперь о сериале. Очередная запись незнакомого мне, но уже симпатичного мне автора Ваана Ишханяна о сериалах и Огурцовах. Текст на армянском.


Երեք Ագուրցով ճաշակ են սովորացնում (http://www.tert.am/blog/?p=526#comments)

Էլի սերիալի դեմ արշավ, էլի վտանգ բայց էս անգամ արդեն իրական վտանգ, որ ստեղծագործական պրոցեսը կհայտնվի ցենզուրայի տակ։

Պետրոս Ղազարյանի «Ուրվագիծ» հաղորդման հյուրերը՝ Օմբուդսմեն Արմեն Հարությունյան, Պետական հեռուստատեսության ու ռադիոյի նախկին տնօրեն Տիգրան Հակոբյան, և «Էքսպերտների միավորում» հասարակական կազմակերպություն` Նարեկ Մալյան, ինձ տանում են 45 տարի հետ, երեքով դառնում Ռյազանովի «Կառնավալային գիշեր» ֆիլմի հերոսը գործարանի տնօրեն Օգուրցովը, ավելի շուտ Ագուրցովը որ Նոր տարվա կառնավալը պատկերացնում է քարոզչական միջոցառում, ով տեսել է կհիշի, թե ինչպես Ագուրցովը ստիպում է երկու ծաղրածուներին հանել գրիմը, ծաղրածուի հանդերձանքը, չծիծաղել, կատակ չանել ու կոստյումով դուրս գալ բեմ լուրջ դեմքով, առանց ժպիտի զրուցել։ Հիմա երեքը մեկի կերպարում, մենակ թե սովետական կինոն, եթե ծաղրում էր Ագուրցովին, ապա ըստեղ Ագուրցով եռյակը դառնում է ողբերգության հերոս, որ հավակնում է ստեղծել էլիտար մշակութային կոնտրոլ եթերի վրա։

Օմբուդսմենը ասում է, թե տեսեք Ամերիկան Վիետնամի պատերազմի մասին էնպես է ֆիլմեր նկարում որ նայողը կկարծի թե Ամերիկան է հաղթել այդ պատերազմում(այսինքն իբր իրականության փոխարեն հաղթանակ են հորինում հանուն մատաղ սերնդի հայրենասիրական դաստիարակաության)։ Ես հասկացա որ Օմբուդսմենը կամ կինո վաբշե չի տեսել, կամ տեսել է մենակ էն սովետականը, ուր երջանիկ կյանքն էր պատկերվում կամ տեսնում ա կինո ու բան չի հասկանում։ Ամերիկյան կինոյի դասական են դարձել Չիմինոյի «Եղջերուի որսորդը», Օլիվեր Սթոունի «Դասակը» ու «Հուլիսի չորսին ծնվածը», որտեղ Թոմ Կրուզը, իմ կարծիքով իրա ամենալավ դերն ա խաղում՝պատերազմի հաշմանդամ վետերանի կերպարը, Կուբրիկի «Ամբողջական մետաղական պատյանը», և այլն, որոնք վիետնամական պատերազմի պարտությունը, անիմաստությունը, դրաման ու ողբերգությունն են ներկայացնում։ Չեմ ջոկում, ինչպես ա հաղթանակ տեսնում Օմբուդսմենը Թոմ Կրուզի հերոսի մեջ, որ սայլակին նստած պատերազմում կորցրած ......... տեղը դրված շլանգը հանում ներվային թափահարում ու հայհոյում Ամերիկան։ Գուցե Օմբուդսմենի տեսածը ու սիրածը մենակ Ռեմբոյի տիպի բաևիկնե՞րն են, որտեղ գերմարդը մենակով մի վաշտ ա ոչնչացնում։ Բայց տենց կինոյում էլ միշտ չի ջոկվում՝թշնամական վաշտը վետնամական ա՞, թե արաբական, չէ, աչքերի ձևից Օմուդսմենը կարա որոշի։ Եթե դա ա նրա ուզածը, խի՞ ա բողոքում, Գոռ Վարդանյանն էլ հայկական բաևիկներն ա նկարում ուր ոստիկանությունը միշտ հաղթած ա դուրս գալիս։ Հենց, իրանց նշած «Վրիժառուում» քրեականը պարտվում ա, անվտանգության աշխատակիցը հաղթած դուրս գալիս։ Բայց եթե դաժե նա բաևիկը նկատի ունի, ուրեմն կինոյից շատ հեռու մարդ ա, որտև «Վիետնամի պատերազմի մասին կինո» ասելուց հաստատ մարդ բաևիկը չի հիշի, այլ գոնե «Դասակը», որում մի դասակից ոչ ոք ողջ չի մնում։ Ու էս մարդը հայտարարություն ա արել, չորս օր առաջ սերիալների դեմ, որ «Չի պահպանվում եթերի գրագիտությունը և բարոյականությունը, մեր հասարակությունը, և հատկապես նրա խոցելի խումբ հանդիսացող մեր երեխաները ստիպված են այսօր դիտել գռեհիկ, ապադաստիարակչական հեռուստաարտադրանք, ցինիկ հեռուստագովազդներ»: Եթե մի մարդ կինոն թարս ա նայում, ո՞նց կիմանա պահպանվում ա բարոյականությունը թե չէ, կամ ինչ ա նշանակում եթերի գրագիտություն, հո դպրոցական փոխադրութուն չի եթերը որ ախպեր բառը եղբայր գրվի։

Բարոյական էս քարոզիչներին ասեմ, որ սերիալներն էլ ու սերիալներից դժգոհներն էլ նույն բարոյականությունն են քարոզում, անկախ նրանից հերոսը քրեական ա թե ոստիկան, այդ բարոյականությամբ գնում է չարի ու բարու կռիվ, չարը միշտ վատն ա բարին լավն ա, ու բարին միշտ հաղթում ա։ Ուրիշ բան եթե հայ կինոյում ստեղծվեր հակահերոսի կերպար, բայց Օմբուդսմենի հետ ոնց խոսաս հակահերոսի մասին, որի կինոյի պատկերացումները սոցռեալիզմից էն կողմ չեն անցնում։

Հաջորդը՝ Տիգրան Հակոբյանը, որ մեկ, երկու թե նույնիսկ երեք անգամ Պետրոս Ղազարյանին ասեց, թե սա ինչ «նիհիլիզմ» է, որ եթե մի ալիքը դուրդ չի գալիս, փոխես մյուս ալիքը(կուզի ասել, որ պետք է «վատ» հաղորդումը վերացնես և ոչ թե փոխես ալիքը)։ Նիհիլիզմ, որ նշանակում է մերժողականություն, իսկ որպես աշխարհայացք, էն, որ մարդկային գոյությունը անիմաստ ա համարվում, նա ա նիհիլիստը ում համար կյանքը իմաստ չունի և այլն։ Իսկ Հակոբյանը բառը օգտագործում է բացարձակապես ուրիշ իմաստով՝ հավանաբար որպես լիբերալիզմ կամ բազմակարծություն, որին ինքը դեմ է, այսինքն այն՝ եթե մի ալիքը չես հավանում, այն ոչ թե պետք է վերացվի, այլ փոխես մի ուրիշ ալիք, հարգելով այն խմբի իրավունքը, որը քո չսիրած ալիքը կուզի նայել։ Նա կամ չգիտի թե ինչ է նիհիլիզմ կամ էլ լիբերալիզմ բառը լեզուն չի ֆռում օգտագործի, քանի որ իրեն լիբերալ է համարում, ու եթե լիբերալիզմ ասի մի բանին որին ինքը դեմ է, դուրս կգա, որ ինքը փսևդոլիբերալ է։

Իսկ նորահայտ ակտիվիստ Նարեկ Մալյանը ասում է, որ մեր կինոյում չկա սփյուռքահայի դրական կերպար, որ սփյուռքահայը միշտ ծաղրվում է։ Այ քեզի պատմություն, Ագուրցովի քառակուսի. իսկ քյավառցու կա՞, իսկ ապարանցու՞, լեննականցու՞, լոռեցու՞, վաբեցու՞։ Էս մարդը իսկական հումորի թշնամի ա, որ հեռուստատեսային թեթև ժանրերի մեջ ուր տարբեր խմբերի մարդկանց խոսքը, կենցաղը հումորի առարկա են դառնում, փնտրում ա հերոսական ինչ որ կերպարներ, ծիպը՝ Հունան Ավետիսյան։

Ու էսպես, մարդ փոխանակ լիքը ուրիշ բաների մասին մտածի ստիպված պիտի զբաղվի հերքելով սրամտության դեֆիցիտով մարդկանց տափակ պնդումները, որ վաղը գլխին ցենզուրա չդառնան։

Մալյանի եթերի սանիտարի դերը թերի կլիներ, եթե եթերի լեզվի մասին էլ մի բան չասեր։ Էսպես, Մալյանը մասնագետի կեցվածքով ասում է, թե լեզուն երեք մասից է բաղկացած՝ գրական, խոսակցական՝ այ սա որ մենք խոսում ենք, և փողոցինը՝ մերժելին, որ եթեր է մտնում։ Ու սփյուռքահայերի պաշտպանը, պարզվեց ըսկի տեղյակ էլ չի որ սփյուռքահայն էլ իր լեզուն ունի(ավանդական սփյուռքը, ախպարը), արևմտահայ գրական լեզուն, որն էլ իր մեջ ճյուղավորումներ է տվել՝Բեյրութի, Պոլսի, Լոսի խոսվածքներ։ Լեզվի մասին էսպես սնանկ պատկերացումներով մեկը որոշել է հսկել եթերը ու ստիպված պիտի բացատրես, որ դու ըսկի չգիտես լեզուն ինչ ա, ինչ շերտեր ունի ու նաև ուղղես իրան, որ հայոց լեզուն ոչ թե իրեք մասից ա բաղկացած այլ շատ ավելի շատ, որ հայերենը իր մեջ ընդգրկում է գրաբարը, միջին հայերենը, մոտ 60 բարբառներ, արևմտահայ ու արևելահայ գրական լեզուները, տարբեր խոսվածքներ՝ նաև իրա ասած երևանյան խոսակցականը, ժարգոնները՝ուսանողական, գողական, մասնագիտական, օրինակ կոմպյուտերշչիկներին կողքից լսես քիչ բան կհասկանաս։ Ու գրսկանությունն էլ, կինոն էլ, թատրոնն էլ լեզվի ինչքան շատ տարբերակներ են օգտագործում էնքան հարուստ ու հետաքրքիր են դառնում, իհակե ինձ համար։ Հենց վերջերս, անցած ամռանն եմ տեսել Յոժի՝ Սերգեյ Դանիելյանի Սերոժիկ ներկայացումը, որը հարստացել ա ու համովացել իրար մեջ խառնված Թիֆլիսի, Լենինականի, Երևանի, ռուսախոսական լեզուներով։ Կամ «Կարգին հաղորդումը», որ լեզվական բազմազանության շնորհիվ կարողանում ա ամենատարբեր շերտերի, խավերի մարդկանց կերպարներ ստեղծել։

Ու էս Մալյանը սահմանում է «Տհաճ եթեր» մրցանակ, ամենաանորակ հեռուստատեսության, թե հաղորդման համար, որը պետք է շնորհի էլիտար մշակութային խորհուրդը՝իր գլխավորությամբ ու հետո էլ գովազդատուներին ստիպեն որ այդ եթերում գովազդ չդնեն, քանի որ իրանց գովազդը թարս կաշխատի։ Բայց նա իր ու մյուս հայկական Ագուրցովների դեմքով արդեն դառնում է մի այնպիսի տհաճ եթեր, որ բերում է տհաճ ժամանակների հոտը, տհաճ միօրինակ ճաշակի դիկտատով։

Մի խոսքով, հստակ երևում ա որ մարդիկ, Ագուրցովները պայքարում են մի բանի դեմ որ չգիտեն ինչ է։ Իսկ ինչի՞ են խառնվել իրար։ Էսօր սերիալի դեմ խոսելը էլիտարության նշան ա, եթե խոսացիր սերիալի դեմ, արդեն չեն նայի ինչ հիմարություն ես դուս տալիս, կասեն՝ճաշակով մարդ ա։ Ու քաշվանք, ով ճաշակով երևալու պրոբլեմ ունի իրան կճղի, որ սերիալի դեմ խոսա։ Հիմա Մալյան՝ չգիտեինք, իմացանք։

Ագուրցովների ամեն ասածին ուզում ես հակաճառես, ասում են՝ քրեականը դրական հերոս է ներկայանում սերիալում, ուզում ես հարցնես՝ իսկ ինչի պիտի չներկայանա, սովետական ամենալավ ֆիլմերից մեկը՝ Շուկշինի «Կարմիր բռինչի» հերոսը քրեկան է, էլի թվարկես, ֆրանսիական, ամերիկյան, իտալական, Իոսելիանիի «Լոուսնի ֆավորիտները»՝գողերի մասին, «Բռնված չէ, գող չէ», ո՞րը հիշես, դրական ու զավեշտական, ողբերգական ու կոմիկական հերոսներով։ Հիանալի ֆիլմերի հսկայական շարք՝ գողերի, ավանտյուրիստների, հանցագործների, մարդասպանների մասին, որոնց սիրահարների մեջ ո՞վ է քրեական դառել, մի քիչ Օմբուդսմենը նայած լիներ, կարող ա հասկանար թե ինչ բան ա մարդու իրավունքները։ Գուցե մի Ագուրցով ասի՞ բայց դրանք ուրիշ են։ Ես էլ կպատասխանեմ՝ իսկ ո՞վ պիտի որոշի՝ որն է ուրիշ որը ոչ, որը՝ լավ քրեական, որը վատ, ինչ ա, ամեն ֆիլմի վրա մի Ագուրցով պիտի դնե՞ս, որ ֆիլմը քաքմեջ անի։

Ագուրցովները համ էլ Մակարենկո են խաղում, ասում են, թե եթերը պիտի դաստիարակչական դեր կատարի, Ինչպես Օմբուդսմենն ա բողոքում հայտարարության մեջ «բարոյադաստիարակչական ազդեցություն ունենալու, մարդու իրավունքները որպես բարձրագույն արժեք սերունդների մեջ արմատավորելու փոխարեն, նմանատիպ ֆիլմերը, գովազդները ըստ էության հակառակ ազդեցությունն են ունենում»: Ես էլ ուզում եմ հարցնեմ, Սովետի կինոմատոգրաֆիան հիմնականում դաստիրակչական ֆիլմեր էր նկարում, օրինակելի հերոսներով, բանվորներ որ պրեմիայից հրաժարվում են, քանի որ համարում են վատ են աշխատել, Օմբուդսմենի ուզածի պես իրականության փոխարեն միայն հաղթանակներ էր նկարահանում՝ սոցիալիզմի հաղթանակը, իսկ ի՞նչ երկիր ստացվեց տեղը, ո՞ւր է հիմա։ Ասեմ, էն ստացվեց, որ Սովետի իսկական պրոդուկտը էսօր օմբուդմսենի պաշտոնում պայքարում է ստեղծագործական ազատության դեմ ու ի պաշտոնե մարդու իրավունքների պաշտպանը դառնում ա մարդու իրավունքների հակապաշտպան, ստեղծագործական ազատության թշնամի։

Նույնն էլ Տիգարան Հակոբյանը, որ գլուխ էր գովում թե երբ ինքն էր հեռուստապետկոմի նախագահ ինչ-որ խորհրդի նիստում է որոշվել մի բրազիլիական սերիալ ցուցադրելը։ Չգիտեմ թե ինչ խորհուրդ էր, բայց ինձ համար պարզ է, որ սովետական խուդսովետի կարոտախտն է խոսում նրա շուրթերով, որ մի քանի հոգի պիտի որոշեին թե ինչ ֆիլմ տեսնի ժողովուրդը։ Գոնե չհիշացներ որ ինքն էլ ա սերիալներ ցույց տվող եղել, էն էլ էսօրվա հայակական սերիալներից ավելի անհաջողը, ու հըլը հերիք չի, Ներքին Գործերի նախարարը ծախս էր արել սերիալի հերոսուհու դերասանուհուն բերել Երևան, թե՞ էդ հրավերն էլ կառավարության նիստում ա քննարկվել, որ բյուջեից ինչքան տրամադրեն դերասանուհուն բերելու համար։

Ու ինչքան էլ մարդ լիբերալ ձևանա, ինչքան էլ դեմոկրտաիայից ու ազատ ընտրությունից խոսի, միշտ մի տեղ կգա, ուրիշ, ոչ քաղաքական թեմայի մեջ, որ կբացվի նրա ամբողջատիրացման ձգտող էությունը՝ զրկել մարդուն ընտրելու իրավունքից՝էստեղ իր ուզած սերիալը կամ հաղորդումը նայելու կամ ստեղծելու իրավունքից ու մտցնել ցենզուրա ու մի խուդսովետ, ամբողջատիրացնող մի ճաշակի հսկիչ որ պարտադրի ժողովրդին իր ճաշակը՝Մալյանի ու Օմբուդսմենի ճաշակը ու թույլ չտա որ որևէ մեկը այլ ճաշակ փորձի ունենալ։

Bagirka
02-17-2009, 01:44 AM
Может, Дика перепутала армянские буквы - А и С? Или большую h приняла за С?


Артак, что еще за Огурцовы, впервые слышу....- неужели те самые, что лет 15 назад по ТВ-6 квн-щики Таня Лазарева и Сергей Белоголовцев устраивали? (не читала пока - о чем там речь....)

Dika24
02-17-2009, 11:19 AM
А что за канал С1 ? Армянский ? Что показывают ? Какие передачи ? Я не слышал о таком. Ничего сказать не могу к сожалению. Но для тех, кто смотрит спутниковое тв есть новость. на спутнике Hotbird появился третий арм канал - Армения ТВ (USArmeniaTV). Таким образом теперь бесплатно можно смотреть Первый канал (H1), Шант и Армения.[/spoiler]
он и есть!

Artak
02-17-2009, 11:42 AM
Артак, что еще за Огурцовы, впервые слышу....
Автор имеет в виду Огурцова из "Карнавальной ночи". Тот, который всем артистам указывает что и как надо делать.


он и есть!
С H1 все в порядке. Он как был так и есть на спутнике. И транслируется бесплатно. Так что можете поставить тарелку и спутниковый ресивер (все вместе может стоить 60-70$) и бесплатно смореть эти три канала.

Bagirka
02-17-2009, 12:45 PM
Да, я потом вспомнила, что те были Звездуновы.... ;)

Dika24
02-17-2009, 05:10 PM
Автор имеет в виду Огурцова из "Карнавальной ночи". Тот, который всем артистам указывает что и как надо делать.


С H1 все в порядке. Он как был так и есть на спутнике. И транслируется бесплатно. Так что можете поставить тарелку и спутниковый ресивер (все вместе может стоить 60-70$) и бесплатно смореть эти три канала.

Спасибо!
У нас подключен-около 2-х лет,но сейчас не показывает ,звоню в контору-там ссылаются,что канал лицензию не продлил!

Artak
04-20-2009, 03:00 PM
У меня есть книжка "приказано смеяться"(на армянском). старая советская книжка. Я ее в детстве читал. Сатира и юмор. Юмористические истории, сатирические статьи ... Нечего такого. Правда, когда был ребенком, некоторые тексты мне казались смешными. Да и иллюстрации были веселые. Такие армянские персонажи. Но это не важно. Там была одна история, про то, как закрыли один цех по производству лаваша, где продавали лаваш из под прилавка. Мол каждый день приходили "журналисты", и грозились, что будут писать о них статью, а потом брали лаваш и уходили. А они взяли и закрылись.

К чему я это вспомнил? А к тому, что сегодня увидел очередную статью очередного "журналиста" в очередной газете об армянских сериалах и, извиняюсь за выражение, чуть не блеванул. Ну сколько можно? Не очем больше писать? Что вы привязались к этим сериалам? Такое ощущение, что эти полуграмотные писаки, именующие себя журналистами, ни о чем другом писать не умеют и не хотят. Уже невозможно видеть эти статьи. Они хуже чем сериалы, о которых пишут.

Dianka
04-20-2009, 03:51 PM
А по-моему армянские сериалы ничем не хуже других)))а даже наоборот!
я когда в Ереване бываю, с большим удовольствием смотрю, да и наши все сидят на них, мама например с тех пор как есть арм. сериалы другие и не смотрит, гворит, что наши интереснее и ближе!
А про ...не помню точное название,кажется "Джбахтутьан ерджанкутьун" мне сестра все уши прожужжала)))все хвалила, хвалила...

Artak
04-20-2009, 03:56 PM
И что его так хвалили, я не понимаю ;) Может сценарист хороший был? :D
Нет, серьезно. Я не против критики. Любой критики. Я не считаю, что критиковать должен обязательно профессиональный кинокритик и все такое. Нет. Раз делаем продукт для "широких масс" то и критику должны получать от тех же масс. Если человеку не нравится, то он может сказать об этом, т.к. является потребителем.

Но надоела не критика, а то, что ни критики как таковой нет, ни ничего нового в этих статьях. Просто заполняют колонки в газете.

Rebecca
04-20-2009, 04:29 PM
Артак... вот сказать честно...

Я очень редко смотрю сериалы. Если они мне нравятся. Армянские сериалы, как и куча российских, мне не нравятся.

Возникает, конечно, вопрос, каким образом мне нравятся или не нравятся сериалы, если я их мало смотрю. :)))

Так вот заметила: иногда я спецом переключаю на канал, когда идет некий сериал ,смотрю минут 15. А дальше - все, как в правилах написания эссе на экзамене по TOEFL :)): заинтересует - смотрю, нет - нет, все, на этм сериале ставится крест.

И вот интересует меня очень редко. Могу сказать, какие именно сериалы я бы пересмотрела. Увы, заранее скажу, они не американские.

Например, я бы пересмотрела "Агент национальной безопасности". Или... не поверите, "Леди Босс" - первую часть.

Dianka
04-20-2009, 04:37 PM
Вай, так именно у этого сериала этот хороший сценарист??? Честно... я не помнила...
А за что хвалила, не знаю,... сказала, что он смотрится хорошо, немного натянут( как и все сериалы) но смотрит с удовольствием!!!

Dianka
04-20-2009, 04:42 PM
Реб, "Леди Босс" это который? Пару серий "Агента" смотрела, вроде ничего...
А вообще не нравятся мне русские сериалы...да и не смотрю я их!!!
Смотрела только бразильские в свое время, ну... очень мне нравится их климат... очень!!! Океан, пляжи, вечное тепло... а смысл уже дело второго плана))))
Здесь больше не показывают бразильских! А в Армении показывают?

Rebecca
04-20-2009, 05:04 PM
Кстати, Артак, непосредственно по теме... :)) У меня как раз сейчас споры на эту тему в ЖЖ идут...

С одной стороны есть мнение, что ТВ таково, каковы вкусы зрителей, и что родители виноваты в том, что у детей такие вкусы. С другой стороны есть мнение - мое - что масс-медиа влияют на общество сильнее и в большем количестве, чем родители на ребенка, и именно они ответственны за вкус.

Насчет того, что каждый зритель имеет выбор. Артак-джан, ИМХО, никакого выбора зритель не имеет, вернее, он выбирает из того, что ему предлагают. А на данный момент на каждом канале предлагается, за малым исключением, одно и то же. Отношения ТВ со зрителем выплескиваются в отношения Арментела на заре своего существования с пользователями. (да и сейчас не очень-то...) И вроде как есть у человека выбор, только выбора-то и нет.

Тут на самом деле вопрос тех же взаимоотношений, что и автомобилист-пешеход. Автомобилист при нарушении правил давит пешехода, пешеход при нарушении правил не давит никого, но тем не менее, создает стрессовую ситуацию автомобилисту.

Вопрос - кто в таком случае кому должен уступать - остается открытым.

То же самое и с ТВ. Масс-медиа - это мощнейший организм влияния на человека. И говоря о детях, мы забываем, что и взрослого человека с весьма устоявшимися взглядами можно переиначить.

Есть простой психологический прием снятий табу. В чем он заключется? Человеку напоминают о табу. Он возмущается. При постоянном напоминании возмущение постепенно сходит на нет, человек привыкает. Табу исчезает. На словах можно твердить о том, что сильный человек должен к табу не привыкать. Но есть законы психологии, и не на словах, к примеру, я не видела ни одной организации, которая могла бы существовать без начальства - хоть ты битком набей ее людьми интеллигентными, разумными и, главное, высокооплачиваемыми...

Насчет родителей. Отношения ТВ и родителей к детям таковы. Можно опять применить аллюзии. ТВ - наркодиллер, продающий детям наркотик. Теперь может ли наркодиллер возмущаться тем, что какие нехорошие родители у этих детей, что никак с иглы не снимут?

Вопрос борьбы с сыростью и грязью. В данном случае некачественное ТВ - сырость, с которой родитель не может бороться, родитель может бороться только с грязью. Но пока сырость будет существовать - грязь будет только производиться.

Родитель может лопотать о возвышенном, а ребенок может купить любой журнал и увидеть любую картинку на ТВ, причем, совсем не во "взрослое" время.

То же самое и с некачественным материалом в масс-медиа. Человек, севший на наркотик зрительного восприятия, уже будет скучать без отсутствия картинки. И рано или поздно, все равно включит этот ящик. И постепенно интеллигент, читающий Кафку в оригинале, будет принимать и дозы низкокачественного материала.

Бытие определяет сознание. Требовать от человека не смотреть - это не сработает: все сидим на игле. Да и само ТВ этого не может реально хотеть. :) Требовать от ТВ быть качественным? Действительно ли это невозможно? Не знаю.

Rebecca
04-20-2009, 05:17 PM
Реб, "Леди Босс" это который? Пару серий "Агента" смотрела, вроде ничего...
А вообще не нравятся мне русские сериалы...да и не смотрю я их!!!
Смотрела только бразильские в свое время, ну... очень мне нравится их климат... очень!!! Океан, пляжи, вечное тепло... а смысл уже дело второго плана))))
Здесь больше не показывают бразильских! А в Армении показывают?
В Леди Босс Лачина играла. Девушка после тюрьмы попадает в дом к олигарху. Сюдет Золушки, но с несколько другим развитием. :icon_smile: Несерьезный, конечно, сериал. Но сказать плохой - тоже нельзя.

А вот агент нацбезопасности... Дианк, что мне нравится в нем. Во-первых, замечательная игра актеров (жаль, что половина перемерла за это время). В-о вторых, никакой наигранности в сценарии: с одной стороны реальные отношения людей в России 90-ых, с другой стороны - нет утрированной чернушности. Реально, такой русский сериал о русской ментальности.

Что меня возмущает в армянских сериалах больше всего. Не сценарий, и даже не картинка, т е операторская работа. :))) Меня бесит уровень актеров, прям, драмматический кружок при Доме пионеров. ))))) Я за их игрой сам сериал на рассмотрю...

Но я не буду идти и убивать директоров ТВ. Я понимаю другое. Нужно время и деньги, чтобы ТВ стало качественным. И я вижу, что тенденции у нашего ТВ больше в положительную сторону. Главное, не утопить это в корупции...

Но я знаю и то, что если не прилагать неких усилий (как их прилагать, понятия не имею :(), то при наличии и огромных бабок уровень не повысится.

Вообще, такие фенечки развиваются за счет фанатиков своего дела, которые умирают на посту. Фанатики же на голодный желудок не рождаются...