Мадридские принципы

[Rebecca]

Вот тут они самые: http://www.osce.org/item/38731.html

Что думаем, народ?

[Rebecca]

Перевод так называемых «обновлённых мадридских принципов» (от Грула):

— возвращение территорий вокруг Нагорного Карабаха под азербайджанский контроль;
— промежуточный статус для Нагорного Карабаха, гарантирующий безопасность и самоуправление;
— коридор, соединяющий Армению с Нагорным Карабахом;
— в будущем — определение финального юридического статуса Нагорного Карабаха посредством юридически обязывающего выражения воли;
— право всех внутренне перемещённых лиц и беженцев вернуться в свои бывшие места проживания;
— международные гарантии безопасности, которые включали бы в себя миротворческую операцию.

[Rebecca]

Министр индел НКР заявил (http://yerkramas.org/news/2009-07-11-7098), что Арцах не несёт никакой ответственности за осуществление этих принципов, поскольку не принимала участия в их разработке. На состоявшемся позавчера в Степанакерте всеармянском форуме президент НКР Бако Саакян тоже высказался в подобном духе.

Далее следует текст резолюции (на армянском), принятой по итогам работы форума.

Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության մայրաքաղաք Ստեփանակերտում 2009թ. հուլիսի 10–11-ը գումարված համահայկական համաժողովի

ԲԱՆԱՁԵՎԸ

Մենք՝ աշխարհի 25 երկրներից ժամանած հայության ներկայացուցիչներս, ԼՂՀ նախագահի բարձր հովանավորությամբ կազմակերպված համաժողովի ընթացքում քննարկելով այս ժամանակաշրջանի մեր ազգային-պետական կարեւորագույն՝ Արցախի եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների հիմնահարցերը՝ հաստատում ենք.

1. Հայաստանն ու հայությունը պատասխանատու, շրջադարձային փուլում են։ Մեր օրակարգի երկու հիմնահարցերի զարգացմամբ ու հանգուցալուծման բնույթով է պայմանավորված մեր ինքնության պահպանումը, հայկական երկու պետությունների եւ մեր ժողովրդի ապագան։

2. Մենք վճռական ենք՝ կարելի ու անկարելի բոլոր միջոցներով պաշտպանելու ազգային-պետական մեր շահերն ու իրավունքները եւ ապահովելու մեր ինքնուրույն ու արժանապատիվ տեղը քաղաքակիրթ ժողովուրդների ընտանիքում։

3. Մենք ինքնավստահություն, իրատեսություն եւ քաղաքական կամք ենք պահանջում ՀՀ եւ ԼՂՀ այսօրվա եւ վաղվա իշխանություններից, որպեսզի ճակատագրական այս երկու հիմնահարցերում նրանք առաջնորդվեն բացառապես հայ ժողովրդի շահերով եւ սերունդների առջեւ պատասխանատվությամբ։

4. Մենք գիտակցում ենք, որ ազգի ու պետության հիմքերին առնչվող բոլոր խնդիրները, արտաքին ու ներքին քաղաքականությունը փոխկապակցված ամբողջություն են եւ պահանջում են համակողմանի ու կշռադատված մոտեցումներ։

5. Հայաստանի Հանրապետությունը, Արցախը, Սփյուռքը միայն իբրեւ մեկ միասնական օրգանիզմ կարող են կազմակերպված ուժի վերածվել, ունենալ ընդհանրական կամքի արտահայտման ձեւաչափ, բացահայտել մեր անսահման ներքին կարողականությունը եւ մեր հարեւաններին, աշխարհի ուժային կենտրոններին ապացուցել, որ հայությունը թույլ չի տալու ոտնահարել իր արդարացի իրավունքները։

Մեկնելով այս հաստատումներից՝ հայ-թուրքական հարաբերությունների առումով համաժողովը արձանագրում է.

Իբրեւ հարեւան պետություններ՝ Հայաստանն ու Թուրքիան ի վերջո պարտավոր են բնականոն հարաբերություններ հաստատել։ Առանց նախապայմանների դիվանագիտական հարաբերություններ սկսելու եւ սահմանները բացելու Հայաստանի նախաձեռնությունը արդեն իսկ զիջում էր եւ բարի կամքի դրսեւորում Թուրքիայի հանդեպ։ Բայց առայսօր, ավելի քան մեկ տարի ընդգրկող ժամանակահատվածում, Թուրքիան համարժեք չի արձագանքել Հայաստանի միակողմանի պատրաստակամությանը։ Թուրքիայի ոչ մի առաջնորդ հրապարակավ չի խոսել առանց նախապայմանների հարաբերությունները կարգավորելու ցանկության մասին։ Թուրքիան շարունակում է նախապայմաններ թելադրել, անընդմեջ մեծացնում է իր բացահայտ կանխակալ դերակատարությունը Արցախի հարցում եւ իրականում գնում է ոչ թե հարաբերությունների կարգավորման, այլ հաջողությամբ մոլորեցնում է միջազգային հանրությանը՝ օրակարգից դուրս մղելով Հայկական հարցը։

Այս համատեքստում միանգամայն սխալ ու անհեռատես քայլ էր 2009թ. ապրիլի 22-ի համատեղ հայտարարության ստորագրումը։ Նույնքան ու ավելի վտանգավոր են ներկայիս միտումները, երբ աշխարհի ուժային կենտրոնները փորձում են արագացված ինչ-ինչ լուծումներ պարտադրել Արցախյան հարցում՝ դրանով իսկ Թուրքիային ձեռնտու հուն մղելով Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների ընթացքը։ Այլեւս ակնհայտ է, որ Հայաստանն ու հայությունը ստիպված են դիմակայել թուրք-ադրբեջանական տանդեմի միասնական քաղաքականությանը։

Այս պայմաններում մենք համոզված ենք հետեւյալ դրույթների ճշմարտացիության եւ դրանց պետականորեն հետապնդման անհրաժեշտության մեջ.

ա) Առանց նախապայմանների շրջափակման վերացումը եւ միջազգային իրավունքի ընդհանուր հիմունքներով դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը պետք է դիտվի իբրեւ երկու երկրների երկխոսության բնական մեկնակետ։ Իրապես բարիդրացիական հարաբերություններ կարող են լինել Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչմամբ եւ հայ ժողովրդի իրավունքների վերականգնմամբ։

բ) Ցեղասպանության միջազգային համընդհանուր եւ մասնավորապես Թուրքիայի կողմից ճանաչումն ու դատապարտումը հիմնարար նշանակություն ունի ոչ միայն պատմական արդարության վերականգնման, այլեւ՝ տարածաշրջանում փոխադարձ վստահության մթնոլորտի հաստատման եւ ապագայում նման ոճիրների կանխարգելման համատեքստում։ Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվտանգության հայեցակարգի այս դրույթը վերջին շրջանում փաստորեն դադարել է արտաքին քաղաքական գործունեության ուղենիշ լինելուց։ Սա անթույլատրելի է։ Անթույլատրելի է նաեւ Ցեղասպանության փաստը պատմաբանների քննարկման նյութ դարձնելու ցանկացած փորձ։

գ) Բացարձակապես անընդունելի է Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների բնականոնացումը Հայաստանի ինքնիշխան եւ կենսունակ լինելիության եւ սերունդների իրավունքների հաշվին։ ՀՀ իշխանությունները այլեւս չպետք է թույլ տան, որ բանակցությունների իմիտացիան Թուրքիան ծառայեցնի միջազգային ասպարեզում քաղաքական ու քարոզչական առավելություններ կուտակելուն։

դ) Հայաստանի իշխանությունը պարտավոր է վերագնահատել ու իմաստավորել մեկ տարի առաջ իր նախաձեռնած հրապարակային հարաբերությունների ընթացքը, արդեն իսկ առկա բացասական արդյունքները, միջազգային հանրության առաջ բացահայտել Թուրքիայի իրական նպատակները եւ դադարեցնել բանակցությունները։

Արցախյան հիմնահարցի ներկա հանգրվանի առնչությամբ համաժողովը արձանագրում է.

Տարածաշրջանում ստեղծված ստատուս քվոն Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ազատ ինքնորոշման իրավունքը բռնի ուժով ճնշելու, պատերազմ սանձազերծելու եւ այդ պատերազմում պարտվելու Ադրբեջանի քաղաքականության արդյունքն է։ Արցախը ոչ միայն կարողացել է պաշտպանել ապրելու իր իրավունքը, այլեւ միջազգային բոլոր նորմերին համապատասխան ժողովրդավարական պետություն է ստեղծել, որ բնականորեն կայանում ու զարգանում է։ Այսօր եւ վաղը Արցախի ինքնուրույնությունն ու անվտանգությունը ուղղակիորեն առնչվում են Հայաստանի ու համայն հայ ժողովրդի արժանապատվությանը, լինելիությանն ու հեռանկարին։ Հիմնահարցը հապճեպ կարգավորելուն ուղղված որոշ միտումներ եւ հատկապես Ադրբեջանի ռազմաշունչ հայտարարությունները մեզ ստիպում են մշտապես զգոն լինել, խնդիրը պահել մեր համազգային օրակարգում եւ անհրաժեշտության դեպքում համահայկական ուժերով բացառել հիմնահարցի ոչ արդարացի լուծման հնարավորությունը։

Առ այդ՝ համաժողովը գտնում է.

ա) Արցախյան հիմնահարցի վերջնական կարգավորման ուղին խաղաղ բանակցային գործընթացն է, որտեղ սակայն պետք է փոխվի խեղված ձեւաչափը, եւ ԼՂՀ-ն հանդես գա իբրեւ լիիրավ կողմ։

բ) Բանակցային գործընթացում հիմք պետք է ընդունել Արցախի ժողովրդի արդեն իսկ կայացած ինքնորոշման փաստը եւ առաջնորդվել 1991թ. անկախության եւ 2006թ. ԼՂՀ Սահմանադրության ընդունման հանրաքվեների արդյունքներով։ Բանակցությունները պետք է նպատակ ունենան առաջնահերթ լուծում տալ ԼՂՀ անկախության ճանաչման եւ նրա անվտանգության ապահովման հարցերին եւ չպետք է շրջանցեն բռնազավթված Շահումյանն ու Գետաշենը, Մարտակերտի ու Մարտունիի հատվածները եւ Ադրբեջանից տեղահանված հարյուր հազարավոր հայերի իրավունքները։

գ) Լեռնային Ղարաբաղը երբեք մաս չի կազմել անկախ Ադրբեջանին, իսկ 1991թ. հռչակել է իր անկախությունը Ադրբեջանին չպատկանող տարածքներում։ Խորհրդային Միության կազմալուծմամբ ավարտվել է Խորհրդային Ադրբեջանի տիրապետությունը Արցախի վրա։ Արցախյան պատերազմի նախահարձակը եւ հետեւանքների պատասխանատուն Ադրբեջանն է։

դ) Գիտակցելով, որ բանակցությունները ենթադրում են փոխզիջումներ, միաժամանակ պնդում ենք, որ փոխզիջումները, հակամարտության կարգավորման բոլոր բաղադրիչների հաշվառումով, կարող են լինել միմիայն համարժեք, հավասարաչափ, միաժամանակյա եւ տեղադրվել փաթեթային ամբողջական լուծման համակարգում։ Այլապես ԼՂՀ շուրջ անվտանգության գոտու ցանկացած թուլացում, առանց ԼՂՀ տարածքային ամբողջականության վերականգնման, մեծացնելու է պատերազմի հավանականությունը եւ վտանգելու Արցախի բնակչությանը։

ե) Այս համատեքստում, այսպես կոչված, նորացված Մադրիդյան սկզբունքների հիման վրա հակամարտության կարգավորումը արագացնելուն ուղղված համանախագահող երկրների նախագահների կոչը բացարձակապես չի բխում հիմնախնդրի բնույթից եւ հակամարտության ծավալման պատմությունից։ Ավելին՝ այն շրջանցում եւ լիովին անտեսում է ԼՂՀ ժողովրդի օրինապատշաճ կերպով արդեն իսկ արտահայտած կամքը։ Համաժողովը դատապարտելի, անթույլատրելի եւ իրավական ուժից զուրկ է համարում միջազգային որեւէ փաստաթղթի ընդունումը՝ առանց հակամարտության հիմնական կողմի՝ ԼՂՀ իշխանության անմիջական մասնակցության։ Համաժողովը հաստատում է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը Ղարաբաղի ժողովրդի համար այս կենսական հարցի լուծման մեջ իրավասու չէ փոխարինել ԼՂՀ-ին։ Համաժողովը ՀՀ իշխանություններից պահանջում է չստորագրել առաջարկվող փաստաթուղթը եւ հրատապ միջոցներ ձեռնարկել ԼՂՀ-ն բանակցություններում որպես լիիրավ կողմ վերադարձնելու համար։

զ) Հայաստանն բոլոր միջոցներով պետք է երաշխավորի ԼՂՀ անվտանգությունն ու անկախությունը եւ հասնի այդ կարգավիճակի միջազգային ամրագրմանը։ Առ այդ՝ միջազգային հանրության հովանու ներքո ՀՀ, ԼՂՀ եւ Ադրբեջանի միջեւ ստորագրված ուժի կիրառումը բացառող փաստաթուղթը միայն կարող է ապահովել խաղաղ բանակցային գործընթացի անշրջելիությունը։

է) Մեզ համար Արցախը Հայաստան է եւ մնալու է ադպիսին։ Համայն հայության զորաշարժով մենք մեկ անգամ արդեն հաղթել ենք Ադրբեջանի կողմից սանձազերծված պատերազմում, եւ թող ոչ ոք չկասկածի, որ նույնն է լինելու, եթե դարձյալ ազատ ժողովրդի հետ փորձեն խոսել զենքով։

Արցախի հիմնախնդրին, հայ-թուրքական հարաբերություններին նվիրված երկօրյա համաժողովի մասնակիցներս վերահաստատում ենք ազգային-պետական հարցերում մեր միասնականությունն ու վճռականությունը։ Մեզ համար գերագույն արժեքներ են Հայաստանի անկախ Հանրապետությունը, ազատ Արցախը, կազմակերպված Սփյուռքը եւ մեր ժողովրդի անժամանցելի իրավունքները։

ք. Ստեփանակերտ
11 հուլիս 2009թ.

[Ki 73]

лично мне не нравится порядок по которому идут "принципы"
этот должен быть на последнем месте мелкими буквами и заканчиваяст огромными знаками вопроса))
— возвращение территорий вокруг Нагорного Карабаха под азербайджанский контроль;

а сначала этот
— в будущем — определение финального юридического статуса Нагорного Карабаха посредством юридически обязывающего выражения воли;

но
все это опять из "пустого в порожнее"................

[Rebecca]

Самое смешное знаете что?

Звоним в МИД Арцаха - там родственница бухгалтера работает. Кричим в трубку - что у вас тааааам?!!! Как?!!!

Оттуда спокойный такой голос:
- Эт ереванцик шашын. Сами себе придумывают проблемы, сами их пугаются, а потом бегут нас спрашивать - вонцииик. Э, лавыыыынк!

Бухгалтер:
- Дык тут грят, скоро турки нас оккупируют. :))

Оттуда:
- Пока что ни одного турка в радиусе метра не наблюдаю. Как увижу - позвоню.


)))))))

Все это фигня, поскольку все эти договоры-переговоры-выговоры делаются без участия Арцаха.

[Rebecca]

Эти принципи клану Алиевых как кость в горле. Им вообще не выгодно решать "проблему Арцаха". Выгоднее держать армян в качестве пугача и... Великой Цели Развития. :)))))

[Anestacia]

Да, вот именно, я тоже так считаю. Это как в Советском союзе было принято держать людей в загоне, запугивая их "прогнивающим западом", так же и в Азербайджане. А в роди "загнивающего запада", "акулы капитализма" - злые и подлые Хаи :)

Да и вообще Алиев не пойдет на подписание документа, в котором НКР признается с каким-либо иным статусом, чем в составе Азербайджана. Одним словом, все пинают армянскую дипломатию, а она, по-моему, создала прекрасный прецедент, в котором Азербайджан снимает панцирь с самого себя :icon_wink:

Вспоминается изящное -

Официальный Ереван считает, что Азербайджан пытается переложить на Армению свою вину за возможные неудачи в карабахском урегулировании.

[Anestacia]

P.S. Мне очень нравится, как армянское гражданское общество реагирует. Молодцы.

[Rebecca]

По-моему, в нете тока Семмо четко изложил мнение карабахцев по этому поводу. Не, там тоже есть фраза "дзукен керель, иск мунк лавынк арал, ашкнал..." Но есть и объяснение, как в руки алиевскому клану впихивают официальное признание Арцаха. :)

Расслабляться тоже не надо. Алиевский клан в моменты обострения шовинистических группировок, которые они же и порождают, действует не всегда правильно и теряет позиции.

[Anestacia]

А есть ли в Азербайджане силы, способные сместить Алиевский клан и занять его место?
По-моему, нет. Иначе не было бы наследственного правления. По-моему, там все тухло. Хотя начеку быть тоже не мешает, я не спою...

И еще, я чота не понимаю, тамошние шовинистические - это тюрки? Пусть они там лезгин тюркизируют, что им Арцах, не по зубам же.

[Rebecca]

Не, ну они какой-то момент в 90-ых вылезли ж... А потом Гейдар-баба вернулся на "бэлом лошадю".

Ой, лезгины - это что? Их сеъсть тюркам - раз плюнуть. Если лезгины на своей же земле были нищими аж при совке и терпели этих закавта-ров на своей шее, то сейчас они уже в асфальтею Теперь талышей, лагичей и прочих нетюрков укатывают.

А те еще и добавки просят.

[Anestacia]

А знаешь, что поразительно во всем этом?
Что после всего этого находятся армяне, которые пищат от лезгов, дагов, мол, вооот, такие горячие, отчаянные робяты! Мол, куда нам, ормянским христианам простодушным до них - отчаянных поцонов.

А на деле что? На деле ормянские христиане, известные также как Подлые и Коварные Хайи, унесли столько суверенитета, сколько смогли, да еще и тюрков отбросили подальше, чтобы не сувались.

Я что сказать хочу, цены нам нет, це-ны!

Эта... А Семмо - головааааа, даааааа, ему палец в рот не кладииии :D

[Rebecca]

Ну, так... реальность и мечты - это две большие разцины. :)) А вот еще хохма ,когда азеры под личиной лезгин, дагов и прочих залезают в армянскую интернет-сферу и с умным видом начинают учить, как надо. :))

[Anestacia]

Ага, ыы :)

А еще я тут даже, на форуме спрашивала одного, кто про древнюю культур-мультур говорил, мол, о'кей, сосед, я не возражаю против вашей исконнодревности. Но зачем себя называть азербайджанцем?
Короче, чувак мне даже не ответил. Обидилсо, наверное :)

[Rebecca]

А может задумался? :))

[Artur]

Может я и ошибаюсь, однако Мадридские принципы мне представляются единственныт реальным направлением на пути к признанию международной общественности, независимости Арцаха. Это примерно такой же путь по которой формировалась независимость Косово.

[Rebecca]

Артур, а я, честно, рассматриваю эти принципы как аферу, из которой можно что-то вытащить. Но я бы очень не хотела привязывать любые решения о НКР к Косовскому прецеденту...

[Rebecca]

А вот и заявление талышей по поводу обнародования «Мадридских принципов» подоспело

«ТОЛЫШПРЕСС» УПОЛНОМОЧЕН ЗАЯВИТЬl (http://community.livejournal.com/eurazia_ru/62015.html)

Отрывок из заявления:

...Иными словами, прежде, чем решить данный конфликт, мировые державы должны проявить усилия для создания в Азербайджане подлинно демократического режима, предоставившего всем проживающим здесь народам автономию, которая является единственной гарантией сохранения их самобытности и этнической идентичности. Нынешний вариант разрешения конфликта предоставит возможность авторитарному режиму для полного и окончательного подавления воли нетюркских народов Азербайджана – талышей, лезгин, аварцев, парсов (татов) и т. пр. В результате это вовсе не будет означать разрешения нагорно-карабахского конфликта, а создаст еще большую почву для возникновения новых и новых конфликтов на этнической почве в Азербайджане. Поэтому мы за то, чтобы нагорно-карабахский конфликт был разрешен только с условием разрешения проблем всех вышеназванных народов нашей многострадательной Родины, которые в течение длительного времени ведут отчаянную борьбу за выживание в условиях все больше усиливающейся ассимиляции, проводимой режимом.


Действительно, пока в Азербайджане не будет установлена демократия, не будет пресечена государственная политика поощрения ксенофобии, о каких международных договорах может быть речь?

[Rebecca]

ԼՂՀ արտաքին գործերի նախարարության
ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ

Ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման շուրջ վերջին զարգացումների կապակցությամբ ԼՂՀ արտաքին գործերի նախարարությունը անհրաժեշտ է համարում հանդես գալ հետեւյալ հայտարարությամբ.


ԼՂՀ դիրքորոշումը ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ մնում է անփոփոխ: Անհնար է հասնել հակամարտության կարգավորմանը` անտեսելով առկա իրողությունները: Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը անցյալ վերադարձնելու ցանկացած փորձ ոչ միայն անարդյունավետ է, այլեւ հղի է հակամարտության նոր սրացումով: Բանակցություններում իրական առաջընթացի հնարավոր է հասնել միայն բանակցային գործընթացի բոլոր փուլերին ղարաբաղյան կողմի լիարժեք մասնակցությամբ: Ցանկացած համաձայնություն, որը շոշափում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության շահերը, ճակատագիրը եւ ապագան, չի կարող ընդունվել առանց այդ երկրի ժողովրդի եւ նրա ճակատագրի համար անմիջական պատասխանատվություն կրող ղեկավարության մասնակցության:

Հույս ունենք, որ խաղաղ կարգավորման մեջ շահագրգիռ դերակատարները թույլ չեն տա տարածաշրջանի ստատուս քվոյի խախտումը` որպես հետեւանք կարգավորման ներկայիս բանաձեւի հիման վրա բանակցային գործընթացի արագացման:

Ելնելով վերոնշյալից` գտնում ենք, որ անհրաժեշտ է խեղաթյուրված աղավաղված բանակցային գործընթացի վերաբեռնավորում, որպես բանակցային գործընթացի լիիրավ կողմ, ԼՂՀ վերադարձ բանակցությունների սեղանի շուրջ եւ կարգավորման հիմնարար սկզբունքների փոխակերպում:

15 հուլիսի, 2009թ.




Заявление Министерства иностранных дел НКР

В связи с последними развитиями вокруг урегулирования азербайджано-карабахского конфликта Министерство иностранных дел НКР считает необходимым выступить со следующим заявлением.

Позиция НКР по урегулированию азербайджано-карабахского конфликта осталась неизменной. Невозможно достичь урегулирования конфликта, игнорируя существующую реальность. Любые попытки вернуть Нагорно-Карабахскую Республику в прошлое не только контрпродуктивны, но и чреваты новой эскалацией конфликта. Реальный прогресс на переговорах возможен лишь при полноценном участии НКР на всех этапах переговорного процесса. Любое соглашение, затрагивающее интересы, судьбу и будущее Нагорно-Карабахской Республики, не может приниматься без участия ее народа и руководства, которое несет первоочередную ответственность за его судьбу.

Мы надеемся, что все заинтересованные в мирном урегулировании акторы не допустят нарушения статуса-кво в регионе, вызванного форсированием переговорного процесса на основе нынешней формулы урегулирования.

Исходя из вышеизложенного, считаем, что требуется перезагрузка искаженного переговорного процесса, возвращение НКР за стол переговоров в качестве полноправной стороны переговорного процесса и трансформация базовых принципов урегулирования.

15 июля 2009г.



STATEMENT OF THE NKR MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS

Due to the recent developments around the Azerbaijani-Karabagh conflict settlement, the NKR Ministry of Foreign Affairs considers it essential to issue the following statement:

The NKR stance on the Azerbaijani-Karabagh conflict settlement is stable. It is impossible to achieve the conflict settlement, ignoring the existing reality. Any attempts to return the Nagorno Karabagh Republic to the past are not only counterproductive, but are also fraught with new escalation of the conflict. Real progress at the negotiations is possible only under the Karabagh party’s equal participation in all the stages of the negotiation process. No agreement regarding the interests, fate, and future of the Nagorno Karabagh Republic can be adopted without the participation of its people and leadership, which bears the principal responsibility for it.

We hope that all the actors interested in the peaceful settlement will prevent any violation of the status-quo in the region caused by the intensification of the negotiation process on the basis of the current settlement wording.

Proceeding from the abovementioned, we consider it required to reset the distorted negotiation process, to return the NKR to the negotiation table as an equal party to the negotiation process, and to transform the basic principles of the settlement.

July 15, 2009

[Rebecca]

Вот здесь (http://forum.openarmenia.com/index.php?act=ST&f=46&t=24538) идет интервью с Александром Искандаряном. В частности, много про принципы.