Page 3 of 4 FirstFirst 1234 LastLast
Results 21 to 30 of 40

Thread: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

  1. #21

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Владимир Высоцкий

    "Я не люблю"

    перевод - Сисака Аракеляна



    Մահացու ելքին եմ ես միշտ անհաղորդ,
    Կյանքն իմ ներսում խնդում է, փթթում,
    Գարնան զարթոնքն էլ է ինձ անգամ խորթ,
    Թե այդսմին, ուրախ երգեր չեմ երգում:

    Զզվելի է ինձ լկտին սառնասիրտ,
    Ձիու հրճվանքը նրա կեղծ, շինծու,
    Չեմ սիրում, երբ որ օտարը անսիրտ
    Նամակս է կարդում թիկունքից, ծածուկ:

    Արգելք են դնում երբ լեզվիդ, կապանք,
    Խոսքդ դեռ կիսատ՝ բերանիդ զարկում,
    Երբ դարանակալ եղած մի տականք
    Փամփշտակալն է քո վրա պարպում;

    Բամբասանքը բիրտ,- որպես տարբերակ,
    Կասկածանքի որդ, սին փառաբանում,
    Սարսուռ պատճառող պա՜ղ փաղաքշանք,
    Ապակյա ժպիտ. դա՛ էլ չեմ սիրում:

    Խորթ է ինձ նաև հղփանքն ինքնագոհ -
    Առավել, քան թե գոյությունն անսեր:
    "Պատիվ" ասվածն է վաղուց ոտնակոխ.
    Ասեկոս, զազրանք - դա՛ է պատվաբեր:

    Խղճմտանք հայցողն ու տիրողը բռնի՝
    Ծնում են համանման զգացում.
    Չե՛մ կարող խղճալ թևատ արծվին,
    Խաչ հանված Տիրոջն եմ սոսկ ափսոսում:

    Ատում եմ ինքս ինձ, երբ մեղկ եմ, փոքրհոգի,
    Վատ է, երբ անմեղ մեկին են լլկում,
    Երբ անլվա թաթով ճխլում են հոգիդ,
    Սմբակահարում, հոգուդ մեջ թքում:

    Ամբոխ, ասպարեզ խորթ են ինձ հավետ -
    Այնտեղ արժեզուրկ գանձեր են վխտում.
    Ինչ նոր հովեր էլ փչեն այսուհետ՝
    Չեմ սիրի այն, ինչ ճնշում է, խեղդում:

  2. #22

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Владимир Высоцкий

    "Здесь лапы у елы..."

    перевод - Сисака Аракеляна


    Եղևնուն, իր ծանր ճյուղերն են ճոճում,
    Տագնապոտ երգում են ծտերը,
    Ապրում ես կախարդված անտառի ծոցում,
    Որն անհնար է լքելը:

    Թող քամին, թխենու դեմ լարի ծուղակ,
    Անձրևը՝ ծաղկատի յասամանը,
    Եկ տանեմ քեզ մի լույս, հրաշակերտ դղյակ,
    ՈՒր ծորում է մունջ սրնգի ձայնը:

    Կամքիդ՝ կապանք են դրել դիվական,
    Շուրջբոլորդ՝ սև շրջան են նախշել,
    Համոզել են, թե՝ դրախտն իսկական -
    Անտառի թխպոտ թախիծն է թավշե:

    Լուսնյակ ու երկինք թող գժտվեն իսպառ,
    Ծեգին, տերևը թող մնա անցող.
    Միայն շշնջաս. "ինձ այստեղից առ,
    Տար մի ծովափնյա վայր՝ տաք, արևկող:"

    Դու ինձ օրն ասա, ժամը՛ նվիրական,
    Երբ ծածուկ դուրս կելնես ինձ մոտ -
    Որ տանեմ քեզ, առած բազկիս առնական
    Թաքցնեմ, որ չգտնի ոչ ոք:

    Կառևանգեմ, թե ուզածդ է այդ,
    Հո զուր չե՞մ չարչարվել օր ու զօր:
    Սիրով, մենք քողտիկն էլ կդարձնենք դրախտ,
    Առանց սեր՝ դղյակն է դժոխք:

  3. #23

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Владимир Высоцкий

    "Если друг оказался вдруг..."

    перевод - Сисака Аракеляна


    Թե մոտիկ ընկերդ հանկարծ
    Հոգուդ մեջ գցել է կասկած,
    ՈՒ ներսդ կրծում է միտքը գորշ.
    Ընկե՞ր է նա քեզ, թե՝ ոչ, -

    Մի՛ մեկուսացիր նրանից,
    Առ հետդ, տար դեպի վեհանիստ
    Լեռան սեգ գագաթը սառցակալ,-
    Անդ, գտիր պատասխան:

    Թե տեսքը սիգապանծ լեռան,
    Չապշեցնի, չգերի նրան,
    ՈՒ թե, սառցին ոտք չկոխած՝
    Ընկրկի, սուրա ցած,-

    Ասել է, թե կողքիդ, ցավոք,
    Անձ է մի օտար, վեհերոտ,
    Որը, փորձության չի գնում,
    ՈՒմ՝ երգեր չեն ձոնում:

    Թե խեղդած նա տնքոց ու հառաչ,
    Մունջ, գնա փորձությանն ընդհառաջ,
    ՈՒ երբ քեզ փրկելու պահ ծագի՝
    Նա անձը վտանգի, -

    Թե՝ նետվի դեպ բարձունք, հանց ի մարտ,
    ՈՒժաթափ, բայց՝ արբած ու հպարտ,
    Չընկրկի, վեր ձգտի անվարան, -
    Վստահի՛ր դու նրան:

  4. #24

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Леонид Филатов

    "Не о том разговор, как ты жил до сих пор"


    перевод - Сисака Аракеляна


    Չեմ ուզում քեզ հարցնել. - ց'արդ ինչպե՞ս ես ապրել,
    Ո՞նց ես քեզ ձեռընտուն միշտ ընտրել,
    Ո՞նց ես գրազ բռնել՝ ցանկապատից թռել,
    Արկածներ ես գլխիդ միշտ փնտրել:

    Հա, անհոգ ես ապրել - երջանիկ մանկություն,
    Ջահել կյանք, ընկերներ, խնդություն...
    Բայց կյանքում մեկ տոթ է, մեկ՝ ցրտահարություն,
    Մատուցում է կյանքը փորձություն:

    ԵՎ մի գեղեցիկ օր ոտքն ընկեր-տղերքի
    Ներս չի դրվի այլևս շեմքիդ,
    Արճճից էլ ծանր ու ժպիտով լկտի
    Ժամը փորձության կգա կյանքիդ:

    Քարին չի թողնի քար այդ սև ժամը, եղբայր,
    Կթվա, թե չկա ոչ մի ճար,
    Թե զուր է նրա հետ ճակատ-ճակատի տալ
    Այդ պահին, հավիտյանս ու հար:

    Դիմակայիր նրան ո՛չ ծածուկ ու գաղտնի,
    Այլ ճակատ առ ճակատ ել մարտի.
    Կտեսնես՝ ճռռալով պտույտն իր կհարթի
    Փորձության անիվը քո բախտի:

    Ամպերը կզիջեն լազուր, պա՜րզ երկնքին
    Ցողը թարմ՝ կնստի քո դեմքին,
    Պարտված կհեռանա, հայհոյանքը շրթին
    Փորձության սև ժամը այն մթին:

    Հիմա, շունչ առ մի քիչ, ասա՝ գինի բերեն,
    Հոգում քո տոն է պերճ, շրթիդ՝ երգ...
    ...Փորձությունը սակայն, մեկ ժամ չէ՛, որ ունի,
    Ոչ էլ երկու, և ոչ նույնիսկ երեք:

  5. #25

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Հաջորդ թարգմանությունները հայկական ֆորումներից մեկի մասնակիցների ստեղծագործություններից են արված, ոչ մի ժողովածուի մեջ ու ոչ մի լեզվով բննագրերը ուրիշ տեղ չեք գտնի հրատարակված: Այդ իսկ պատճառով՝ բերվում են բնագրի հետ համատեղ:
    http://www.sarinfo.org/forum/


    Вам в мой мир никак нельзя.
    Кристина Хрыкина-Рахимова

    Вам в мой мир никак нельзя.
    В мир боли, страданий, но не разлуки,
    Воли, радости, терпенья и муки -
    Там, где парадом командую я.

    Нет вам и пропуска в дебри ума
    Непонятного, по вашему «женского»
    Что пить мне не надо даже вина
    Чтобы стерпеть слова гадкого, резкого.

    Запомните меня, какой являюсь я сейчас!
    Никогда либо после, а в данное время.
    А после… время на части расщепит нас,
    Передав другим наше странное бремя.

    Вам не случалось понять «завихрений»
    Безумных идей и поставленных целей,
    Вечного хаоса бесчисленных мнений,
    Немотивированных моих «нехотений»…

    Вам в мой мир ну совсем нельзя,
    В мир ярких красок свежей гуаши.
    Мир, который рисую одна только я
    И он никогда не станет вашим …




    Մի փորձեք ներաշխարհն իմ սողոսկել՝
    Ցավի աշխարհն, այո՛, բայց ո՛չ բաժանումի,
    Կամքն իմ, տառապանքը, երազներս ոսկե
    Իմ թրթիռ սրտից զատ ուրիշ մեկ տեր չունին:


    Հասու չե՛ք դուք, մտքի թռիչքըն է ձեր կարճ.
    Զորու եք լոկ գոչել. "Կանացի խե՜լք:"
    Մինչդեռ հաճախ ծաղկի բույրն էլ է ինձ տհաճ՝
    Երբ պատճառում եք ցավ, հասցնում վերք:


    Տպե՛ք հիշողության ինձ ձեր մատյանի մեջ.
    Ակնթարթո՛վ հենց այս, պահո՛վ ներկա:
    "Հետո"-ի մոխիրը խորթ է հոգուն իմ շեջ,
    - Թողեք ապրել այսօր, - մեկ այլ խնդրանք չկա՛:


    Ինձ նման մրրկոտ դուք չեք եղել բնավ,
    Չեք դրել ձեր առջև խելահեղ նպատակ,
    Ունեք դուք ձիգ կեցվա՜ծք ու անարատ համբա՜վ,
    Ես՝ փո՜ւշ եմ ձեր աչքում, աղջնակ մի սանձարձակ:


    Ներաշխարհիս շեմից ներս չե՜մ թողնի ձեզ, չէ՛,
    Վառ գույների ու թովիչ բույրերի իմ աշխարհի:
    Թող խելահեղ մրրիկն այնտեղ սուրա՛, փչէ՛,
    Մեկ է - հասու չէ՛ ձեզ բերկրանքն այդ խենթ պահի:

  6. #26

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Кристина Хрыкина-Рахимова

    Дни догорели дотла.


    Дни догорели дотла,
    Пепел…
    Тихо его смел со стола
    Ветер…
    Пепельной пылью покрыло мою
    Душу…
    Боль затопила всю последнюю
    Сушу…
    Дни догорели дотла… и
    Ночи…
    Красный свет от заката…и
    Свечи…
    Их теплый погасил
    Ветер…
    Жизни все спутал
    Нити…

    перевод - Сисака Аракеляна

    Օրերս աննկատ, անիմաստ
    Այրվեցին,
    Քամու բերանն ընկած ծեգից-ծեգ
    Ցրվեցին...
    Տխրության փոշին պատեց մոխրացած
    Հոգուս
    Բութ ցավը տեր դարձավ դեռ աննկուն
    Ոգուս:
    Այրվեցին, ածխացան երազալից
    Օրերըս...
    Մարամուտըն իջավ... Վառեցե՛ք
    Մոմերը...
    ... Անապատի քամին վայնասունով
    Շաչեց
    Շուրջ բոլորը խավար, մշուշ ու մեգ
    Պատեց...

  7. #27

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Алиса Мелик-Адамян

    Ты знаешь, я ищу
    И жду тебя всю жизнь
    Придумала и жду...
    Быть может - рядом ты,
    лишь руку протяну -
    коснусь своей мечты?....
    но стоит сделать шаг -
    проклятье пустоты...
    Ну где ты? отзовись!
    Мой крик услышь скорей
    Найди меня, найди,
    Возьми меня, согрей...
    Обледенела я,
    душа моя-как лед...

    Ах, милый
    трудно ждать
    того,
    кто не придет...


    перевод - Сисака Аракеляна

    Ես միշտ քեզ եմ փնտրում,
    Սպասումով լեցուն. -
    ...Երազանք իմ անէ...
    Կարծես թե արթմնի
    Ձեռքս եմ քեզ մեկնում...
    Հպվում եմ քո ձեռքին...
    Օ՜հ, խաբկանք է անսիրտ,
    Օ՜հ, պատրանք է ահեղ...
    Որտե՞ղ ես դու, ասա՛,
    Աղերսում եմ, լսի՛ր
    Ճիչը հոգուս անմեղ:
    Փնտրիր ինձ, գտի՛ր, գտի՛ր,
    Պարուրիր, ջերմ գրկիր.
    Եղյամն է ինձ պատել,
    Հոգիս՝ ասես սառույց,
    Դու՝ երազ ես մի սին...
    Բայց գիտես չէ՞, հոգիս,
    Ինչ դժվար է սպասել
    Նրան՝ ով չի գալու...
    Last edited by antuni; 06-23-2009 at 02:31 PM. Reason: техническая

  8. #28

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Алиса Мелик-Адамян


    ДУШЕ ДОСТАТОЧНО
    ТОМЛЕНИЙ
    КОТОРЫХ В ЖИЗНИ
    ПРУД ПРУДИ
    И ВСЕ ЖЕ ХОЧЕТСЯ
    МГНОВЕНЬЯ
    ВОЛНЕНИЙ СЕРДЦА
    ВОЗРОДИТЬ...

    ...ПРОЙТИСЬ БОСОЙ
    ПО УГЛЯМ СТРАСТИ
    РАЗБИТЬСЯ СЕРДЦЕМ
    В ПУХ И ПРАХ....
    И, БОЖЕ Ж МОЙ,
    ОПЯТЬ ОСТАТЬСЯ
    С ЗОЛОЙ И ПЕПЛОМ
    НА ГУБАХ

    ТЕРПЕТЬ ТВОЕЙ ЛЮБВИ
    КУЛЬБИТЫ
    КАК БУДТО ЖИЗНИ-
    СОТНИ ЛЕТ...
    Я ЗАРЫЧУ В СЕРДЦАХ
    "ИДИ ТЫ!"
    " ИДУ К ТЕБЕ" -
    ТЫ МНЕ В ОТВЕТ...


    перевод - Сисака Аракеляна

    Հոգիս՝ տանջանքի
    հանգրվան,
    Կյանքս՝ տառապանքի
    անափ ծով.
    Բայց կա բերկրալի
    մի վարկյան,
    Երբ սիրտս լեցուն է
    հույսով;
    Այդ պահին, ես անահ
    ու բոբիկ,
    Ածխի շեկ շեղջն եմ
    կոխոտում...
    ...Բայց կրկին հանգչում եմ
    մորմոքից,
    Ու մրրիկն է շաչում
    իմ հոգում...

    ...Քո սիրո քմայքին
    դիմանալ՝
    Սպասումի վերածել
    մի ողջ կյանք...

    Ճչում եմ. "Հեռացի՛ր, գնա՛..."
    Իսկ դու՝ "Լոկ քո՛ սերն է ինձ թանկ..."

  9. #29

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    Алиса Мелик-Адамян

    Быть может в жизни
    так и надо –
    спокойно спать
    спокойно есть,
    дом убирать
    растить детей…

    А если вдруг-
    В программе сбой?

    А если не сулит
    Покой,
    Но тем и манит
    За собой
    Другая жизнь?

    А если сердце
    Рвется ввысь!?

    Душа стремится
    мир объять
    и от судьбы
    даров не ждать-
    любить, страдать
    опять, опять….

    То вверх, то вниз
    Круговорот….

    То за собою
    Позовет, поманит
    И мелькнет вдали….
    А то оставит на мели
    Твоя МЕЧТА…

    Ах, как сладка
    Как упоительно она
    Дурманит души
    и тела...

    О, подожди!!!!
    Я – за тобой!
    Прощайте
    скука и покой!


    перевод - Сисака Аракеляна

    Կյանքն ունի ընթացք գծված.
    Երբ հոսանքի կամքին տրված
    Պետք է հասցնես
    Բոլորի պես
    Տուն-տեղ դնել,
    Ծնել-սնել,
    Եփել-թափել,
    Ուտել-խմել:

    Հապա
    ընդվզո՞ւմը հոգու.
    Երբ դու,
    Ոգուդ բնազդատուր,
    Թողած տեղ-տուն,
    Հանգիստ ու քուն,
    Դեպ վեր ու վեր ես
    Միշտ ձգտում,
    Սրտիցդ՝
    Ալ հուր է բխում...

    Աշխարհին ես սիրահարվել,
    Կուզես կյանքին անվերջ
    փարվել
    Ու ընդունել
    փաղաքշանք...
    Ոչ ընծա է պետք,
    Ոչ՝ կաշառք...
    Անքակտ կապանք, -
    Սեր ու... տանջանք...
    Թռիչք, անկում...

    Տենչո՜ւմ եմ քեզ:

    Իսկ դու, ինձ մեկ
    Մոտ ես կանչում,
    Մեկ էլ՝
    հեռվում փայլատակում.
    Շող ես, հանց աստղ,
    արձակում
    Ու մեկ էլ թե
    Խելքիդ բրդում՝
    Հանց մի ասուպ
    Սուրում ես վար, -
    Դեպի անկում...

    Ինչ անո՜ւշ է
    Տենչալը քեզ
    Հոգեզմա՜յլ
    ու հոգեկե՜զ...

    - Մնաս բարո՛վ
    Միապաղա՜ղ,
    միալա՜ր կյանք:

    - Ա՛ռ ինձ,
    Տա՛ր ինձ,
    Իմ խե՛նթ, իմ ծո՜ւռ,
    Իմ անրջա՜նք...

  10. #30
    Он самый Artak's Avatar
    Join Date
    Sep 2008
    Location
    Ереван-Торонто
    Posts
    1,378

    Default Re: Որսկան Ֆեդոտի մասին հեքիաթ

    С опозданием, но напишу. Отличные переводы! Это я тебе говорю как человек, который один день прожил в качестве "молодого писателя"( пока его не разоблачили )
    - В этом гостиница Я директор!

Page 3 of 4 FirstFirst 1234 LastLast

Bookmarks

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •