Пресс-релиз Швейцарского Федерального департамента иностранных дел, МИД Армении и МИД Турции

[Artak]

Пресс-релиз
Швейцарского Федерального департамента иностранных дел,
МИД Республики Армения
и МИД Республики Турция

Берн, Ереван, Анкара, 31 августа 2009

Республика Армения и Республика Турция договорились приступить к политическим консультациям по двум протоколам - "Протокол об установлении дипломатических отношений" и "Протокол о развитии двусторонних отношений", - которые были инициированы усилиями швейцарскоой стороны.

Два протокола обеспечивают основу для нормализации двусторонних отношений в течение разумного срока. Политические консультации будут завершены в течение шести недель, после чего оба протокола будут подписаны и представлены в соответствующие парламенты для ратификации в каждой стране. Обе стороны будут прилагать все усилия для своевременного прогрессировании процесса ратификации в соответствии с их конституционными и правовыми процедурами.

Нормализации двусторонних отношений будет способствовать региональному миру и стабильности. Республика Армения и Республика Турция твердо проводят совместные усилия при содействии Швейцарии.


Источник: Kornelij
Перевод: google translate

[Artak]

Я пока не понимаю чего здесь больше для нас, плюсов или миносов. Но один плюс для меня уже выяснил. Вчерашьнюю статью на гей.аз-е под названием "Техническое поражение президента Армении" вместе с автором уже можно спустить в унитаз

[Rebecca]

Угу. Такая зависимость от Турции...

[antuni]

Вообще-то я не сторонник навязывать мнение и тем самым ставить людей перед нелицеприятным выбором, но тут мне кажется случай особый и время не терпит.
Хотелось бы знать ваше отношение к нашим выводам в http://www.sarinfo.org/forum/ на происходящее отраженных в темах http://www.sarinfo.org/forum/viewtop...er=asc&start=0, и http://www.sarinfo.org/forum/viewtop...r=asc&start=90.

Только не воспринимайте пожалуйста как пиар. Вопрос на самом деле кажется судьбеносным для нас всех, где бы мы не находились. Может даже мы в дали что-то не так понимаем и воспринимаем. Поделитесь мыслями, пожалуйста.




ЗАЯВЛЕНИЕ УЧАСТНИКОВ АРМЯНСКОГО ИНТЕРНЕТ СООБЩЕСТВА

Уже почти 100 лет несколько поколений сыновей и дочерей армянского народа в самых разных регионах всего мира прилагают огромные усилия для обеспечения осуждения чудовищного преступления сотворённого против нашего народа Турецким государством и восстановления справедливости – международного признания совершённого Геноцида с вытекающими последствиями, а также денонсации Карского договора и возвращения армянскому народу неправомерно аннексированных территорий. Эта длительная борьба имеет массовый характер и насчитывает множество героических страниц написанных жертвенными подвигами самых разных армянских патриотов в самых разных формах, в самое разное время и в самых разных местах. Примеров тому великое множество, но приведём лишь два из них ярко иллюстрирующие сказанное выше: это действия на заре прошлого века Согомона Тейлеряна приведшего в Берлине в исполнение судебный приговор в отношении палача Талаата-паши и поступок советского полковника-топографа Гургена Налбандяна который в 1973 году в Анкаре в знак протеста демонстративно покинул зал заседания отказываясь подписать от имени Армянской ССР договор о неизменности советско-турецкой границы с заявлением, что не уполномочен от имени целой нации подписываться под таким документом и что ни один армянин в мире не признает неприкосновенность этой границы. (Обратите внимание: полномочия от Армянской ССР у него были. Но несмотря на оказываемое на него сильнейшее давление со стороны непосредственного начальства он ясно осознавал свою ответственность перед всей нацией, и не имея соответсвующего общенационального решения предпочёл поставить крест на своей собственной судьбе, чем совершить предательство национальному делу).
Вывод:
Вопросы международного признания Геноцида и территорий аннексированных у армянского народа по Карскому договору являются общенациональным вопросом и никто не вправе принимать по ним решения не имея на то полномочий от всей нации.

Казалось бы, что после того, что с ним сотворили для армянского народа было бы естественным поставить жёстким условием отношений с Турцией признание им Геноцида с вытекающими последствиями и возвращения неправомерно аннексированных территорий. Однако после обретения Арменией независимости власти сразу же объявили о готовности Армении установить дипломатические отношения без предусловий. Такая позиция свидетельствовала о наличии доброй воли к нормализации межгосударственных отношений в настоящем, но не исключала обсуждение и удовлетворение армянских претензий в последующем. Этой позиции – установления дипотношений с Турцией без предусловий придерживались все сменяющие друг-друга главы Армении. И ныне со стороны властей декларируется эта же позиция.
Вывод:
Установление дипломатических отношений с Турцией без предусловий является официальной государственной позицией Армении и в условиях наличия кровавого прошлого с миллионными жертвами и аннексий территорий свидетельствует о готовности армянского государства идти на огромный, крайний компромисс с целью нормализации отношений с соседней страной. Такая позиция затрагивает только межгосударственные отношения и не затрагивает вопросы общенационального характера которые находятся вне сферы компетенции и полномочий действующих властей Армении.

Опубликованные проекты армяно-турецких Протоколов однозначно свидетельствуют о наличии в них пунктов следуя которым Армения должна выполнить предусловия выдвинутые Турцией, а именно признать Карский договор и согласится считать правомерной позицию тех, кто ставит под сомнение совершённый Геноцид.
Вместе с тем официальные представители власти продолжают утверждать, что дипотношения будут устанавливаться без предусловий.
Выводы:
а) Власти Армении вышли за пределы своей компетенции и неправомерно вторглись в сферу отношений общенационального характера, на что полномочий не имеют.
б) Действия нынешних властей Армении не соответствуют официально декларируемой государственной позиции Армении о решении вопроса установления дипотношений без предусловий и противоречат Конституции и ряду других Законов Республики Армения.
в) Власти Армении бесцеремонно проявляют к армянскому народу крайнее неуважение и пытаются ввести его в заблуждение продолжая лгать о том, что дипотношения будут установлены без каких-либо предусловий.

Учитывая историческую важность происходящих событий для армянского народа мы считаем своим долгом публично выразить своё к ним отношение и сказать своё НЕТ выполнению турецких предусловий. Также мы заявляем об отсутствии доверия к лицам, которые пытаются протащить свои решения путём обмана общественности.
ДОЛОЙ ПРОТОКОЛЫ ПРЕДУСМАТРИВАЮЩИЕ ВЫПОЛНЕНИЕ ТУРЕЦКИХ ПРЕДУСЛОВИЙ!
РЕШЕНИЯ ПО ОБЩЕНАЦИОНАЛЬНЫМ ВОПРОСАМ НЕ МОГУТ ПРИНИМАТЬСЯ БЕЗ УЧАСТИЯ НАЦИИ.
ТРЕБУЕМ СРОЧНОГО СОЗЫВА ЧЕТВЁРТОГО СЪЕЗДА АРМЕНИЯ-ДИАСПОРА

Мы обращаемся ко всем другим участникам армянского Интернет-сообщества с призывом срочно рассмотреть данное Заявление и в случае своего согласия подписать его и сообщить об этом нам для осуществления дальнейших действий. Также распространяйте текст по всем адресам известных вам армянских организаций

Участники форума Союза армян России

[antuni]

Армянский вариант заявления

ՀԱՅ ԻՆՏԵՐՆԵՏ ԸՆԿԵՐԱԿՑՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍՆԱԿԻՑՆԵՐԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ

Շուրջ մեկ հարյուրամյակ հայ ժողովրդի դուստրերի և որդոց քանի սերունդներ աշխարհի բոլոր ծեգերում անհավատալի ճիգեր են գործադրում հասնելու համար մեր ժողովրդի հանդեպ Թուրքական պետության կողմից իրականացված հրեշավոր հանցագործության դատապարտմանը և արդարության վերականգնմանը՝ Հայոց Մեծ Եղերնին միջազգային ճանաչում տալու և համաշխարհային հանրության կողմից հավուր պավշաճի դատապարտման արժանացնելու, ինչպես նաև Ղարսի անօրինական պայմանագիրը միջազգայնորեն անվավեր ճանաչելու և ապօրինի զավթված հայկական տարածքները վերադարձնելու ուղղությամբ:
Այդ տևական համազգային պայքարը իր մեջ ներ է առնում հայ նվիրյալների զրկանքների ու կյանքի գնով գրված բազում հերոսական էջեր: Օրինակները բազում են: Հիշենք թեկուզև դրանցից երկուսը. անցած դարի սկզբին Բեռլինոմ թուրք դահիճ Թալեաթին շան-սատակ արած Սողոմոն Թեհլերյանին և մեր ժամանակների տեղագիր-գնդապետ Գուրգեն Նալբանդյանին, որը 1973 թվականին, Անկարայում, ի նշան բողոքի ցուցադրաբար լքեց նիստերի դահլիճը՝ հրաժարվելով Հայկական ԽԸՀ անունից ստորագրել սովետ-թուրքական սահմանի անքակտելիության մասին պայմանագիրը, հայտարարելով, որ աշխարհում ոչ մի հայ երբեք չի համաձայնի ստորագրել նման փաստաթուղթ ու չի համակերպվի նման անարդարության վավերացման հետ ու որ ինքը չունի համայն հայ ժողովրդի լիազորությունը դա անելու: Ուշադրություն դարձրեք. Հայկական ԽԸՀ-ի կողմից նա լիազորված էր: Բայց և այնպես, անտեսելով միաժամանակ անմիջական ղեկավարության կողմից ցուցաբերված աննախադեպ ճնշումը, նա հստակ գիտակցում էր համայն հայության ճակատագրի հանդեպ իր պատասխանատվության չափը և գիտակցաբար գերադասեց խաչ քաշել սեփական ճակատագրի վրա, քան՝ դավել ազգային հույսերին:
Դա մեզ տալիս է անելու այն պարզ հետևությունը, որ Եղերնի միջազգային ճանաչումը և Ղարսի պայմանագիրը անվավեր համարելը՝ համահայկական կողմնորոշիչներ են և ոչ ոքի իրավունք վերապահված չէ չունենալով համազգային լիազորություններ վերոհիշյալ հարցերի առնչությամբ համաձայնագրեր ստորագրել:
Թվում էր, թե մեզ հետ կատարվածի հետևանքում, մեր ժողովրդի անունից բնական և տրամաբանական է Եղերնի ճանաչումն իրենից բխող բոլոր հետևանքներով և բռնի տիրացած հողերի վերադարձը դնել որպես կոշտ նախապայման՝ Թուրքիայի հետ հարաբերվելու գործընթացի ճանապարհին: Սակայն, անկախության հռչակման հենց արշալույսին Հայաստանի իշխանությունները ավետեցին առանց նախապայմանների դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու իրենց պատրաստակամությունը: Նման տեսակետը վկայում էր տվյալ պահին միջպետական հարաբերությունների հաստատման ուղղությամբ բարի կամքի դրսեվորման փաստը և միաժամանակ չէր բացառում հայկական տեսակետի քննարկման հնարավորությունը հետագայում: Տվյալ մոտեցումը հետագայում որդեգրեցին իշխանության պաշտոնում իրար փոխարինած բոլոր ուժերը: Այսօրվա իշխանությունները ևս հռչակում են այդ տեսակետը:
Սույնից հետևում է, որ Թուրքիայի հետ առանց նախապայմանների դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու սկզբունքը համարվում է Հայոց իշխանությունների պետական, պաշտոնական տեսակետը և մեր միլիոնվոր զոհերի ու խլված տարածքների հանդեպ ցավի հարթությունից դիտվում է որպես զգալի զիջողականության պատրաստակամություն հայկական պետականության կողմից՝ հանուն հարևան երկրի հետ փոխհարաբերությունների հաստատման:
Դա առնչվում է սոսկ միջպետական հարաբերություններին և չի կարող իր մեջ ներ առնել գործող հայկական իշխանությունների իրավասությունը գերիշխող համազգային բնույթի հարցերի քննարկում:
Արդեն իսկ հրապարակված հայ-թուրքական Արձանագրությունների նախագիծը միանշանակ վկայում են այնպիսի կետերի առկայության փաստը, ըստ որոնց՝ Հայաստանը պետք է կատարի Թուրքիայի կողմից առաջ քաշված նախապայմանները, անվերապահորեն ճանաչելով Ղարսի պայմանագիրը և իրավասության համաձայնություն տալով այն տեսակետներին, ըստ որոնց կասկածի տակ է դրվում Մեծ Եղերնի իրական փաստը:
Զուգահեռաբար՝ իշխանության պաշտոնական ներկայացուցիչները շարունակում են պնդել, իբր, դիվանագիտական հարաբերությունները առանց որևէ նախապայմանի են հաստատվելու:
Այստեղից՝ հետևություն.
ա) Հայաստանի իշխանությունները խախտել են իրենց իրավասության շրջանակները և ներ են խուժել համահայկական հարցերին առնչվող ոլորտ, որոնց լուծումը վեր է սոսկ Հայաստանի Հանրապետության պաշտոնական իշխանությունների բարոյական լիազորություններից:
բ) Հայաստանի իշխանությունների ներկայիս գործողությունները հակասում է իրենց իսկ կողմից պաշտոնապես հռչակած առանց նախապայմանների դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու սկզբունքին և միաժամանակ խորապես հակասում է Սահմանադրությանը և Հայաստանի Հանրապետության մի շարք այլ Օրենքների:
գ) Հայաստանի իշխանությունները ծայր անհարգալից են վերաբերվում հայ ժողովրդին, տալով նրան թյուր պատկերացում՝ շարունակելով ստել՝ վկայակոչելով իբր առանց նախապայմանի դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու իրենց հետևողականության առկայությունը:
Հաշվի առնելով հայ ժողովրդի համար բախտորոշ արդի իրադաձությունների պատմական կարևորությունը՝ մենք մեր պարտքն ենք համարում հրապարակավ ասելու. ՈՉ թուրքական նախապայմանների իրականացմանը:
Միաժամանակ մենք արտահայտում ենք մեր վստահության բացակայությունը այն անձանց հանդեպ, ովքեր ձգտում են իրենց որոշումները իրագործել հասարակությանը խաբելու ճանապարհով:
Ո՜չ թուրքական նախապայմանների իրականացմանը կոչված Արձանագրություններին:
Համազգային կարևորություն ունեցող հարցերը չե՜ն կարող որոշում գտնել առանց համահայկական որոշման:
Պահանջում ենք Հայաստան-Սփյուրք չորրորդ համագումարի արտահերթ հրավիրում:

Մենք դիմում ենք հայ ինտերնետ ընկերակցությանն անդամակցող բոլորին, կոչ անելով շտապ քննարկել տվյալ Դիմումը և համաձայնության դեպքում ստորագրել, միաժամանակ տեղյակ պահելով մեզ այդ մասին, հետագա քայլերի դիմելու համար:
Խնդրում ենք սույն Դիմումը տարածել ձեզ հայտնի հայկական կազմակերպությունների հասցեներով:


Ռուսիո հայերի Միության ֆորումի մասնակիցներ.

[Эдуард]

Привет всем, мне вот интересно послушать мнения самих участников форума, насколько уместны эти переговоры и каким видется будущее в отношениях между Арменией и Турцией?

особенно хотелось бы услышать мнение след. пользователей:
Rebecca, Artur, Vika, Мозговед.

[Rebecca]

Честно говоря, не хотелось бы мне об этом говорить. Много противоречивых мыслей... С одной стороны эти протоколы сионских мудрецов - хороший удар по мозгам турецкой общественности. С другой... как бы это... наши тоже "ударяются"

[Rebecca]

Одно скажу. Я пока доверяю Сержу. Мне даже кажется, что производится некая хитроумная политическая авантюра.

[Эдуард]

помимо финансовой выгоды здесь никакого плюса я не вижу!!!

и мне будет глубоко обидно, если так все и останется...

[Artur]

Привет всем, мне вот интересно послушать мнения самих участников форума, насколько уместны эти переговоры и каким видется будущее в отношениях между Арменией и Турцией?

особенно хотелось бы услышать мнение след. пользователей:
Rebecca, Artur, Vika, Мозговед.

При всем том, что я, как и каждый беженец являюсь носителем памяти ненависти и зла совершенных к отношению к армянам , как турками, так и азербайджанцами, считаю нужным подчеркнуть - переговоры единственный путь преодоление разногласий и установлению мира на Кавказе, впрочем как и в любой конфликтной зоне. Другое дело что вести переговоры надо умно и осторожно. Турки всегда отличались дипломатической подлостью и хитростью.
Дашнаков (хорошо знаком с некоторыми членами Бюро партии в Ереване) считал и считаю квасными патриотами, которые в своей деятельности на первое место ставят свои или корпоративные интересы. Если нужно могу обосновать как мнение о необходитости переговоров с турками, в представленном властяти страны формате, так и причины моего крайне отрицательного отношения к партии Дашнакцутюн.